1- ، ghraheb@gmail.com
چکیده: (45 مشاهده)
هدف: آموزش فرآیندی است که آموزشگر با کاربرد صحیح و بهینه آن انتقال و ساختن دانش را تسهیل می کند، آموزش بهینه در حوزه توانبخشی ، پرورش افراد متخصص تاثیر گذار را به دنبال دارد که اهمیت بسزایی در ارائه خدمات توانبخشی دارد؛ هدف از انجام این پژوهش، تبیین یک فرآیند اصولی در زمینه آموزش توانبخشی و ارائه الگوی آموزشی است.
روش: این پژوهش از نوع کیفی است و با روش تئوری زمینه ای انجام شده است. جامعه پژوهش دست اندرکاران آموزش توانبخشی برای دانشجویان رشته های توانبخشی هستند که شامل اساتید، دانشجویان و مدیران آموزشی در رشته های توانبخشی بوده اند. نمونه گیری بصورت هدفمند نظری از دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، انجام گرفته است و تا زمان اشباع داده ها به طول انجامیده است. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شده است که در مصاحبه تمرکز بر اجزاء آموزش بوده است. داده های حاصل از مصاحبه ها با روش کوربین اشتراوس 2014 تجزیه و تحلیل شده اند.
یافته ها: طبقات اصلی عبارتند از ماهیت آموزش ، فرآیند آموزش ، روش های آموزش ، مهارتهای آموزش و انگیزه مندی دانشجویان توانبخشی است . تسهیل گرهای آموزش توانبخشی شامل نقش های تخصصی آموزشگران، الگوهای آموزشی، جلسات نظارت و ارزشیابی و ابزارهای آموزش توانبخشی است ، موانع و کاستی های آموزش توانبخشی عبارتند از نقص در ساختارمحتوایی آموزش، محدودیت در امکانات آموزش، موثر نبودن آموزش توانبخشی، کهنه و سنتی بودن روشهای آموزش، نقص در اهداف آموزش، نقایص شناختی و انگیزشی در دانشجویان و اخلاق محور نبودن آموزش توانبخشی است .
نتیجه گیری: آموزش توانبخشی مستلزم کاربرد سازه های ماهیت و ملزومات آموزش توانبخشی است. اجزا، فرآیندها و پیامدهای آموزش توانبخشی از این ماهیت تاثیر می پذیرند. در موضوع روش های آموزش توانبخشی تاکید بر آموزش ترکیبی است و در بهبود بخشی انگیزه آموختن، انگیزه های درونی حائز اهمیت است.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
مدیریت توانبخشی دریافت: 1404/4/23 | پذیرش: 1404/9/12 | انتشار: 1404/12/10
| * نشانی نویسنده مسئول: دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی |