هدف: در راه رفتن طبیعی، نیروهای عمودی عکس العمل زمین بصورت تکراری به سیستم اسکلتی– عضلانی بدن منتقل می-شود. بزرگی این نیرو‌ها در زمان برخورد پا با زمین، یک عامل مهم در ایجاد ضایعات ناشی از "استفاده بیش از حد"می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر دو نوع پاشنه استاندارد و شیب دار در کفش طبی بر مولفه‌های عمودی نیروی عکس‌العمل زمین درهنگام راه رفتن در افراد سالم بود.

روش بررسی: در این مطالعه، 30 فرد بزرگسال بصورت غیراحتمالی ساده شرکت داشتند. افراد در سه حالت پابرهنه، استفاده از کفش طبی با پاشنه استاندارد و کفش طبی با پاشنه شیب دار در یک مسیر 8 متری راه رفتند. داده‌های نیروی عمودی عکس العمل زمین در مرحله ابتدایی فاز ایستایی راه رفتن با استفاده از صفحه نیروسنج کیستلر جمع‌آوری شد.

یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که نیروی ضربه‌ای در حالت پابرهنه در مقایسه با کفش طبی با پاشنه‌های استاندارد و شیب دار افزایش معنادار یافته است (P˂0/0001). قله اول نیروی عمودی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری در کفش طبی با پاشنه شیب دار در مقایسه با کفش طبی با پاشنه استاندارد کاهش معناداری یافته است (P˂0/05).

نتیجه‌گیری: استفاده از پاشنه شیب دار با تغییر فاصله محل اثر نیروی عکس العمل زمین نسبت به محور مفصل مچ، باعث تسهیل راکر اول، کاهش قله اول نیروی عمودی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری گردید. با توجه به اثرات آسیب-رسان بارهای وارده به اندام تحتانی بویژه در مرحله ابتدایی راه رفتن، می‌توان هنگام تجویز کفش طبی در بیماران ارتوپدی از این نوع پاشنه نیز استفاده کرد.