دوره 24، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Razi Sangtabi N, Khalkhali Zavieh M, Khademi Kalantari K, Ghandali E, Akbarzadeh Baghban A. Studying the Effect of Cross-education on the Quadriceps Atherogenic Muscle Inhibition in Women With Unilateral Knee Osteoarthritis. jrehab 2024; 24 (4) :586-601
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3257-fa.html
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3257-fa.html
رضی سنگتابی نسترن، خلخالی زاویه مینو، خادمی کلانتری خسرو، قندالی الهام، اکبرزاده باغبان علیرضا. بررسی تأثیر تمرین متقابل بر مهار آرتروژنیک عضله کوآدریسپس در زنان مبتلابه استئوآرتریت یکطرفه زانو. مجله توانبخشی. 1402; 24 (4) :586-601
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3257-fa.html
نسترن رضی سنگتابی1 
، مینو خلخالی زاویه* 2، خسرو خادمی کلانتری3 ، الهام قندالی3 ، علیرضا اکبرزاده باغبان4
، مینو خلخالی زاویه* 2، خسرو خادمی کلانتری3 ، الهام قندالی3 ، علیرضا اکبرزاده باغبان4
1- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ،minoo_kh@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ،
3- مرکز تحقیقات فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (4839 مشاهده)
هدف بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو بهصورت شایع ضعف مشخص در عضله کوآدریسپس را نشان میدهند. یکی از عوامل مهم این ضعف مهار آرتروژنیک عضله است. مهار آرتروژنیک، مهاری عصبی است که از فعال شدن حداکثری عضله حین انقباض جلوگیری میکند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه تمرین متقابل بر مهار آرتروژنیک و حداکثر نیروی اکستانسوری عضله کوآدریسپس در زنان مبتلا به استئوآرتریت یکطرفه زانو بود.
روش بررسی در این مطالعه 21 زن مبتلا به استئوآرتریت یکطرفه زانو با گرید 2 شرکت کردند. میزان مهار آرتروژنیک و حداکثر نیروی اکستانسوری عضله کوآدریسپس زانوی مبتلا به استئوآرتریت طی 3 مرحله، قبل از تمرین متقابل (تمرین عضله کوآدریسپس اندام مقابل بهصورت ایزومتریک در 5 ست 8 تایی)، بلافاصله بعد از آن و 15 دقیقه پس از اتمام مداخله در یک جلسه اندازهگیری شد. بهمنظور اندازهگیری میزان مهار آرتروژنیک و حداکثر نیروی ایزومتریک اکستانسوری عضله کوآدریسپس، طی 6 ثانیه، حداکثر تلاش ارادی افراد جهت فعالسازی عضله کوآدریسپس را با تحریک الکتریکی آن همزمان کردیم (Burst superimposition).
یافتهها پس از یک جلسه تمرین متقابل، میانگین میزان مهار آرتروژنیک عضله کوآدریسپس زانوی مبتلا به استئوآرتریت بهطور معنیداری (001/p=0) کمتر از قبل از مداخله و میزان حداکثر نیروی اکستانسوری آن نیز بهطور معنیداری (0/001=p) بالاتر از قبل از مداخله بود. 15 دقیقه پس از اتمام مداخله نیز میزان مهار آرتروژنیک، نسبت به زمان بلافاصله بعد از مداخله بهطور معنیداری (0/018=p) بیشتر، اما نسبت به قبل از مداخله بهطور معنیداری (0/001=p) کمتر بود.
نتیجهگیری انجام یک جلسه تمرین متقابل موجب کاهش مهار آرتروژنیک و افزایش حداکثر نیروی اکستانسوری عضله کوآدریسپس در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو میشود که تأثیر آن تا 15 دقیقه پس از اتمام آن نیز باقی میماند.
روش بررسی در این مطالعه 21 زن مبتلا به استئوآرتریت یکطرفه زانو با گرید 2 شرکت کردند. میزان مهار آرتروژنیک و حداکثر نیروی اکستانسوری عضله کوآدریسپس زانوی مبتلا به استئوآرتریت طی 3 مرحله، قبل از تمرین متقابل (تمرین عضله کوآدریسپس اندام مقابل بهصورت ایزومتریک در 5 ست 8 تایی)، بلافاصله بعد از آن و 15 دقیقه پس از اتمام مداخله در یک جلسه اندازهگیری شد. بهمنظور اندازهگیری میزان مهار آرتروژنیک و حداکثر نیروی ایزومتریک اکستانسوری عضله کوآدریسپس، طی 6 ثانیه، حداکثر تلاش ارادی افراد جهت فعالسازی عضله کوآدریسپس را با تحریک الکتریکی آن همزمان کردیم (Burst superimposition).
یافتهها پس از یک جلسه تمرین متقابل، میانگین میزان مهار آرتروژنیک عضله کوآدریسپس زانوی مبتلا به استئوآرتریت بهطور معنیداری (001/p=0) کمتر از قبل از مداخله و میزان حداکثر نیروی اکستانسوری آن نیز بهطور معنیداری (0/001=p) بالاتر از قبل از مداخله بود. 15 دقیقه پس از اتمام مداخله نیز میزان مهار آرتروژنیک، نسبت به زمان بلافاصله بعد از مداخله بهطور معنیداری (0/018=p) بیشتر، اما نسبت به قبل از مداخله بهطور معنیداری (0/001=p) کمتر بود.
نتیجهگیری انجام یک جلسه تمرین متقابل موجب کاهش مهار آرتروژنیک و افزایش حداکثر نیروی اکستانسوری عضله کوآدریسپس در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو میشود که تأثیر آن تا 15 دقیقه پس از اتمام آن نیز باقی میماند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیوتراپی
دریافت: 1401/11/18 | پذیرش: 1402/5/3 | انتشار: 1402/10/11
دریافت: 1401/11/18 | پذیرش: 1402/5/3 | انتشار: 1402/10/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله آرشیو توانبخشی تحت مجوز Attribution-NonCommercial 4.0 هستند.
تماس با ما
فصلنامه آرشیو توانبخشی
تلفن دفتر فصلنامه: 02171732812، 09941095452 (زمان تماس شنبه تا چهار شنبه ۸ صبح تا ۱۴ بعد از ظهر)
تلفن ناشر : 02145355555 - 02145355000
ایمیل: rehabilitationj@gmail.com
