URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-800-fa.html
هدف: درد شانه ناشی از همیپلژی یک یافته شایع پس از سکته مغزی میباشد که استقلال بیمار در انجام فعالیتهای روزمره به شدت محدود مینماید پژوهش حاضر به منظور تعیین تأثیر ماساژ اساسبیام بر دردشانه بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شده است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است، شرکت کنندگان این مطالعه شامل 34 بیمار واجد معیارهای ورود بودند که از میان 70 بیمار مراجعه کننده به مرکز توانبخشی تبسم در فاصله زمانی ۱۳۸۹/۸/۱ تا ۱۳۸۹/۱۰/۱ انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. برای هر یک از نمونههای گروه مداخله 7 جلسه متوالیروزانه ماساژ اساسبیام به مدت 10 دقیقه انجام شد. ابزار گردآوری دادهها شاملپرسشنامه مشخصات دموگرافیک، مقیاس دیداری درد و بود. میزان درد شانه قبل و 24 ساعت پس از آخرین جلسه ماساژ در هر دو گروه مداخله و شاهد ارزیابی شد و همچنین بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها توسط آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی (تی مستقل، تی زوجی، آنالیز کوواریانس) صورت گرفت.
یافتهها: میانگین درد شانه قبل از مداخله درگروه آزمون ۸/۴۰ و در گروه شاهد ۸/۴۰ پس از مداخله میانگین درد شانهدر گروه مداخله ۱/۱۳ و در گروه شاهد ۸/۴۰ محاسبه گردید. نتایج در سطح %95 از لحاظ آماری معنا دار بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، اموزش و بکارگیری ماساژ اساسبیام توسط پرسنل درمانی و مراقبتی میتواند گام مؤثری در پیشگیری یا کاهش درد شانه و بالطبع بهبود عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به همیپلژی در اثر سکته مغزی محسوب گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |