هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه نظریه ذهن با اجتماعی شدن، مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های زندگی دانش آموزان کم توان ذهنی است.
روش بررسی: در این پژوهش که به روش همبستگی است، 60 دانش آموز کم توان ذهنی (30 دختر و 30 پسر) شرکت داشتند. برای جمع آوری داده‌های مربوط به نظریه ذهن از تست نظریه ذهن 38 سؤالی استفاده شد و داده‌های مربوط اجتماعی شدن، مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های زندگی با استفاده از مقیاس رفتار انطباقی واینلند گردآوری شد.
یافته‌ها: رابطه بین نظریه ذهن سطح دوم و اجتماعی شدن به لحاظ آماری معناداری است (۰/۰۰۵=P) ولی رابطه آماری معناداری بین سطوح نظریه ذهن با مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های زندگی مشاهده نشد (۰/۰۵).

نتیجه‌گیری: با افزایش درک باور غلط اولیه (نظریه ذهن سطح دوم)، اجتماعی شدن دانش آموزان کم توان ذهنی افزایش می‌یابد.