درصد زیادی از افراد کهنسال، مبتلا به اختلالات روانی هستند و به طور معمول روان درمانی دارویی به منظور درمان و کنترل اختلالات رفتاری آنها مورد استفاده قرار می گیرد. کهنسالی، در بیشتر موارد به بیماری های مزمن و متعددی منجر می شود که موجب ناتوانی، کاهش عملکرد و ضعف عمومی در این افراد می شود. روند طبیعی پیری، خود به تنهایی بر لزوم تغییر در شیوه دارو درمانی را در افراد مسن تأکید می کند. بدلیل بروز بیماری های مختلف ناشی از افزایش سن الگوی مصرف دارو و تجویز داروهای متعدد، بخصوص در بیمارستان ها و خانه های سالمندان تغییر می کند. گوناگونی و تحولات معمول در شیوه زندگی افراد کهنسال نیز تأثیر عمده ای بر روش مصرف دارو در آنان دارد. این مقاله ضمن بررسی مقالات و منابع متعدد به بحث در مواردی چون مروری بر متابولیسم دارویی در افراد مسن، با تأکید بر داروهای سایکوتروپیک، و شیوه مصرف و تجویز دارو در افراد کهنسال مبتلا به اختلالات روانی و نگرانی های مربوط به آن می پردازد.