URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3632-fa.html
مقایسه درونگروهی میانگین نمرات مهارتهای ارتباطی اولیه در گروه کودکان دارای رشد طبیعی
نتایج حاصل از مقایسه هرکدام از مهارتهای ارتباطی اولیه و نمره کل در کودکان دارای رشد طبیعی 9 تا 12 ماهه با استفاده از آزمون واریانس یکطرفه، بهطورکلی حاکی از آن بود که با افزایش سن، این مهارتها نیز دستخوش تغییرات شده و پیشرفت کرده بودند. براساس نتایج آزمون تعقیبی توکی، میانگین نمرات هریک از بخشهای چکلیست و نیز نمره کل آن در کودکان 12 ماهه با کودکان 9 و 10 ماهه تفاوت آماری معنیداری را نشان داد (0/001>p). از سوی دیگر، نتایج این آزمون نشان داد میان تمامی مهارتهای ارتباطی اولیه موردبررسی در کودکان 11 ماهه با کودکان 12 ماهه، بهجز بازی و تقلید، تفاوت معنیدار آماری وجود داشت (0/001>p) . همچنین یافتههای پژوهش حاضر در گروه سنی 9 ماهه نشان دادند میان نمره بخش ارتباط، بازی و تقلید و نمره کل این کودکان با کودکان 11 ماهه تفاوت معنیداری وجود داشته، اما درعینحال نمرات آنان تفاوت آماری معنیداری با کودکان 10 ماهه نداشت (P>0/05). در گروه سنی کودکان 10 ماهه نیز تفاوت معنی داری میان هیچ یک از مهارت های ارتباطی با گروه سنی 11 ماهه مشاهده نشد (0/05<P).
مقایسه بینگروهی مهارتهای ارتباطی اولیه میان دو گروه کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم و دارای رشد طبیعی
در این مطالعه، میانگین نمرات مهارتهای ارتباطی اولیه میان هریک از گروههای سنی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با هریک از گروههای سنی کودکان طبیعی با استفاده از آزمون تی مستقل مقایسه شدند. بین میانگین نمرات مهارتهای ارتباطی اولیه و میانگین نمره کل کودکان 3 تا 5 ساله مبتلا به اختلال طیف اتیسم با میانگین نمرات این مهارتها در کودکان 9 تا 11 ماهه طبیعی هیچگونه تفاوت معنیداری وجود نداشت (0/05<P)
یافتههای پژوهش حاضر نشان داد میان نمرات تمامی بخشهای چکلیست و نمره کل آن در هر 3 گروه سنی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با کودکان 12 ماهه طبیعی تفاوت معنیداری وجود دارد (0/001>p). به این ترتیب که نمرات این مهارتها در گروه کودکان طبیعی 12 ماهه بالاتر از کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود که نشاندهنده سطح رشدی بالاتر مهارتهای ارتباطی اولیه در کودکان طبیعی 12 ماهه در مقایسه با کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بزرگتر بود. تصویرهای شماره 1و 2 و 3 و 4 و 5، نتایج حاصل از مقایسه را نشان میدهد.
بحث
در پژوهش حاضر مهارتهای ارتباطی اولیه شامل ارتباط، بیان، درک، بازی و تقلید در 70 کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم با حداقل و یا بدون کلام با سن تقویمی 3 تا 5 سال که ازنظر رشد ارتباطی در مرحله ارتباطی اولیه در دوره پیشزبانی بودند با استفاده از ابزار غربالگری فارسی چکلیست مهارتهای ارتباطی بررسی شدند. سپس مهارتهای ارتباطی این کودکان با مهارتهای ارتباطی 132 کودک دارای رشد طبیعی 9 تا 12ماهه فارسیزبان مورد مقایسه قرار گرفت. یافتههای پژوهش حاضر نشان دادند نمرات مهارتهای ارتباطی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در مقایسه با کودکان دارای رشد طبیعی 12 ماهه بهطور معنیداری پایینتر بود.
مقایسه درونگروهی مهارتهای ارتباطی اولیه در گروههای سنی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم
بررسی و مقایسه مهارتهای ارتباطی اولیه در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم 3 تا 5 ساله با یکدیگر نشان داد این کودکان تفاوتی را ازنظر عملکردهای مهارتهای ارتباطی اولیه نداشتند که میتواند به دلیل عوامل مختلفی همچون سن تشخیص، مدتزمان و نوع دریافت مداخلات و عدم همگنی مهارتهای ارتباطی این کودکان باشد که با نتایج مطالعات محققانی نظیر مائس و همکارانش، همریک و ونکر همسو میباشد [20، 25، 44]. همچنین مطالعات نشان دادهاند وجود تأخیر یا انحراف در رشد مهارتهای ارتباطی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم میتواند موجب دشواری مقایسه آنها با یکدیگر شود [45].
مقایسه درونگروهی مهارتهای ارتباطی اولیه در گروههای سنی کودکان دارای رشد طبیعی
یافتههای پژوهش حاضر نشان داد در کودکان دارای رشد طبیعی 9 تا 12 ماهه میان مهارتهای ارتباطی اولیه تفاوت معنیدار و قابلتوجهی وجود داشته و با افزایش سن، نمرات چکلیست مهارتهای ارتباطی در این کودکان افزایش یافت. این یافته با یافته مطالعات بیات و همکاران، بابایی و همکاران، سیمسک و وتربای همسو است. این محققان نشان دادند با افزایش سن در کودکان کوچکتر از 24 ماه، مهارتهای ارتباطی اولیه نیز دستخوش تغییرات شده و رشد و پیشرفت این مهارتها در اغلب سنین مشاهده میشود [30، 31، 46، 47].
مقایسه بینگروهی مهارتهای ارتباطی اولیه در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با کودکان دارای رشد طبیعی
مقایسه مهارتهای ارتباطی اولیه در 2 گروه شرکتکننده نشان داد با وجود کسب میانگین نمرات بیشتر در کودکان طبیعی، اما میان نمرات این مهارتها در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با کودکان دارای رشد طبیعی 9 تا 11 ماهه، تفاوت معنیداری وجود نداشت. کودکان دارای رشد طبیعی 9 تا 11 ماه در بخش درک، در مقایسه با کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم نمرات بالاتری را کسب کردند و عملکرد بهتری داشتند که همسو با نتایج مطالعات ترویسن و دیمیتروا است [48، 49].اگرچه این تفاوت معنیدار نبود. این یافته احتمالاً به دلیل شباهت عملکرد ارتباطی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با کودکان دارای رشد طبیعی 9 تا 11 ماهه به دلیل وجود تأخیر یا انحراف در رشد مهارتهای ارتباطی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بوده و همسو با نتایج مطالعات محققین در این زمینه است [19، 26]. به علاوه این پژوهش نشان داد میانگین نمره ارتباط که متشکل از مهارتهای تماس چشمی، بیان حرکات بیانگر و کارکردهای ارتباطی است در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بهطور قابلتوجهی کمتر از کودکان 9 تا 12 ماهه دارای رشد طبیعی بود که میتوان آن را به علت وجود نقص اساسی و عمده این مهارت درکودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم دانست. این یافته همسو با یافتههای وتربای، ونس، منوارینگ و دنیس است [50-52]. برخی مطالعات که با ابزارهای دیگری به جز چکلیست مهارتهای ارتباطی به بررسی مهارتهای ارتباطی اولیه در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم پرداخته بودند نیز تفاوت قابلتوجه و پایین بودن نمره ارتباط کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در مقایسه با کودکان طبیعی را گزارش کردهاند [53]. سایر مطالعات نیز الگوهای تأخیری و یا انحرافی در بیان حرکات بیانگر، تماس چشمی و ضعف عمده در کارکرد ارتباطی، بهویژه توجه اشتراکی را نشان دادهاند [54]. از سوی دیگر، در مطالعه حاضر، کودکان 12 ماهه دارای رشد طبیعی در مقایسه با کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم دارای عملکرد ارتباطی بسیار بهتری بودند و تفاوت معنیدار قابلملاحظهای میان نمرات این دو گروه آزمودنی وجود داشت که میتوان علت احتمالی آن را به بالا رفتن سرعت رشد مهارتهای ارتباطی اولیه در 12 ماهگی و بیشتر شدن فاصله رشدی ارتباطی این دو گروه با یکدیگر نسبت داد. مطالعات صورتگرفته در این زمینه نشان دادهاند در کودکان 12 ماهه رشد تعداد واژگان اولیه بیشتر شده و میتوانند در حدود 5 کلمه بیانی داشته باشند. همچنین تنوع و شکل صداسازیها بیشتر شده و همچنین این کودکان اغلب همخوانهای زبانی را در هجاهای متنوع تولید میکنند و شروع به استفاده از حرکت بیانگر اشاره کرده و بازیهای آنها به سمت بازیهای نمادین اولیه پیشرفتمیکند [55].
این مطالعه با محدودیتهایی نیز روبهرو بود و در تعمیم یافتههای این پژوهش باید با احتیاط برخورد کرد. ازجمله اینکه تعداد کودکان گروه مبتلا به اختلال طیف اتیسم در مقایسه با آزمودنیهای دارای رشد طبیعی پایینتر بود و همچینن مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم به دلیل تجربه توانبخشی احتمالاً آگاهی بیشتری از مهارتهای ارتباطی کودکشان داشتهاند. پیشنهاد میشود در مطالعات بعدی، پژوهشهایی با استفاده از چکلیست مهارتهای ارتباطی برای بررسی مهارتهای ارتباطی اولیه در گروه کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با سن پایینتر و همچنین جامعه آماری بزرگتر و در سایر گروههای دچار تأخیر و اختلال رشدی زبان صورتگیرد.
نتیجهگیری
مطالعه حاضر، اولین مطالعهای است که مهارتهای ارتباطی اولیه و نیز برخی مهارتهای شناختی دوران پیشزبانی را با استفاده از ابزار ایرانی چکلیست مهارتهای ارتباطی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم که دارای نقص اساسی در این مهارتها هستند، بررسی کرد و با کودکان دارای رشد طبیعی که ازنظر سطح رشدی مشابه این کودکان بودند، مورد مقایسه قرار داده است. نتایج مطالعه حاضر نشان داد کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم 3 تا 5 سال با وجود آنکه ازلحاظ سنی از کودکان دارای رشد طبیعی 9 تا 12 ماهه بسیار بزرگتر بودند، اما ازنظر مهارتهای ارتباطی اولیه دارای نقص زیادی بودند و در برخی مهارتهای ارتباطی اولیه عملکرد بسیار ضعیفتر و در برخی از آنها عملکرد مشابهی با این کودکان داشتند. این نتایج حاکی از وجود تأخیر یا انحراف در مهارتهای ارتباطی اولیه در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم است. همچنین یافتهها این پژوهش نشانگر ضرورت انجام غربالگری مهارتهای اولیه ارتباطی در سنین پایین و شناسایی زودهنگام هرگونه تأخیر و یا انحراف در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم باتوجهبه وجود آسیب و انحراف در این مهارتها با استفاده از چکلیست مهارتهای ارتباطی است. از سوی دیگر نتایج مطالعه حاضر نشان داد چکلیست مهارتهای ارتباطی، ابزاری مختصر، سریع و مبتنی بر گزارش والدین است که میتوان از آن برای بررسی مهارتهای ارتباطی اولیه در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم استفاده کرد.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مطالعه در کمیته اخلاق دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی با کد (IR.USWR.REC.1402.102) تصویب شد. جمعآوری تمام دادهها پس از کسب رضایتنامه آگاهانه مکتوب از والدین آزمودنیها توسط تیم تحقیق صورت گرفت و اطلاعات آزمودنیها بهصورت کدگذاریشده و بدون نام نگهداری و گزارش شدند.
حامی مالی
این پژوهش هیچگونه کمک مالی از سازمانیهای دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
مفهومسازی و روششناسی: همه نویسندگان؛ بررسی: فاطمه قوتی، عطیه اشتری، فرین سلیمانی و طلیعه ظریفیان؛ ویراستار و نهاییسازی نوشته: فاطمه قوتی و عطیه اشتری؛ نظارت و مدیریت: عطیه اشتری و فرین سلیمانی؛ اعتبار و تأیید: عطیه اشتری، فرین سلیمانی و طلیعه طریفیان.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
از کارکنان مراکز بهداشت و واکسیناسیون دانشگاههای علومپزشکی تهران، ایران و شهید بهشتی و مادران کودکان هر دو گروه شرکت کننده در این پژوهش که ما را در این پژوهش یاری کردند، صمیمانه قدردانی میشود..
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |