Hosseini Zare S M, Babapour J, Hosseini Zare S M, Sadr A S, Hosseini M S, Khorasani B. Quality of Work Life among Nurses in Affiliated Hospitals of University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences: A Cross-Sectional Study. jrehab 2025; 25 (4)
URL:
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3457-fa.html
حسینی زارع سیده محبوبه، باباپور جعفر، حسینی زارع سیده معصومه، صدر احمد سیر، حسینی مریم سادات، خراسانی بیژن. کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی: یک مطالعه مقطعی. مجله توانبخشی. 1403; 25 (4)
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3457-fa.html
1- دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- مرکز بهداشت دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران.
3- معاونت پژوهش و فناوری، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران.
4- شرکت خدمات تحلیلی Eagle ، هیوستن، تگزاس، آمریکا.
5- دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، bkhorasany@hotmail.com
چکیده: (1497 مشاهده)
زمینه و هدف: پرستاران در شرایط سختی چون محرومیت از خواب، استرس شغلی و مسئولیتهای متعدد قرار دارند. با توجه به نقش مهم پرستاران در درمان بیماران و تامین سلامت آنها، پرداختن به موضوعاتی مانند کیفیت زندگی کاری مورد توجه قرار گرفته است . مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی کاری در بیمارستانهای دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی انجام شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 313 پرستار شاغل در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و به صورت نمونهگیری تصادفی ساده در سال 1401 انجام شد. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری ریچارد والتون (1973) در این مطالعه استفاده شد. معیار ورود به مطالعه شامل پرستاران دارای مدرک کارشناسی و بالاتر بود. داده ها با شاخص های توصیفی و آمارهای تحلیلی تی تست، ANOVA و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS23 انجام شد.
یافتهها: : بیش از نیمی از پرستاران شرکت کننده در مطالعه (4/53 درصد) مرد بوده اند. 45 درصد شرکت کنندگان بین 31 تا 40 سال سن داشته اند. 5/72 درصد شرکت کنندگان متاهل و سطح تحصیلات 6/77 درصد پرستاران کارشناسی بوده است. در مجموع 84 درصد پرستاران در دو بیمارستان رازی و رفیده کیفیت زندگی کاری خود را متوسط و رو به پایین توصیف نمودند. بیشترین میانگین نمره کیفیت زندگی کاری در بیمارستان رفیده مربوط به حوزه وحدت و انسجام به میزان 94/2 و در بیمارستان رازی مربوط به حوزه وابستگی اجتماعی 2/61 بود. کمترین میانگین نمره در هر دو بیمارستان رفیده و رازی مربوط به حوزه پرداخت منصفانه بود (71/1 و 72/2). بین کیفیت زندگی کاری با تاهل و بیمارستان محل اشتغال ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (p< 0/001). وضعیت تاهل و بیمارستان محل اشتغال موثریترین عوامل در پیش بینی کیفیت زندگی کاری پرستاران بودند.
بحث و نتیجهگیری: کیفیت زندگی کاری پرستاران در دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در حد متوسط و رو به پایین قرارداشت. از آنجا که نتایج ناشی از سطوح پایین کیفیت زندگی کاری با بهره وری و عملکرد پرستاران ارتباط دارد، مدیران ارشد حوزه سلامت می بایست جهت تدوین راهکارها و برنامه های راهبردی مناسب نظیر ایجاد انگیزش به ارتقاء کیفیت زندگی پرستاران کمک نماید و از این طریق دستیابی به اهداف سازمانی را تسهیل نماید.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
مدیریت توانبخشی دریافت: 1402/11/30 | پذیرش: 1403/5/6 | انتشار: 1403/12/10
* نشانی نویسنده مسئول: گروه علوم بالینی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی |