هدف: بی‌ثباتی قطعه‌ای ستون فقرات کمری یکی از زیرگروه‌‌های کمردردهای غیراختصاصی می‌باشد که هنوز علت و تشخیص قطعی آن با روش‌های موجود کاملاً روشن نیست. هدف از این مطالعه معرفی روشی جدید و تکرارپذیر است که قابلیت ارزیابی کینماتیک ستون فقرات کمری را در صفحه ساژیتال داشته باشد.
روش بررسی: در این مطالعه که از نوع اعتبارسنجی و به روش مقایسه‌ای می‌باشد، 15 بیمار مشکوک به بی‌ثباتی قطعه‌ای ستون‌فقرات کمری که به صورت ساده و در دسترس انتخاب شده بودند و 15 فرد سالم که با بیماران جورشده بودند، تحت بررسی پارامترهای کینماتیک قطعات حرکتی کمری در حین حرکات فلکسیون و اکستانسیون با استفاده از فلوروسکوپی دیجیتال پالس قرار گرفتند. پارامترهایی همچون جابجایی انتقالی قطعه‌ای، جابجایی زاویه‌ای قطعه‌ای و طول خط مسیر مراکز چرخش لحظه‌ای (PICR) برای هر قطعه حرکتی محاسبه گردید. همچنین الگوی حرکتی فقرات کمری نیز بین دو گروه مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌های آماری مجذور خی، کولموگروف-اسمیرنوف، تی‌ مستقل و تحلیل‌واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: جابجایی انتقالی در حین حرکات فلکسیون و اکستانسیون در بیماران تفاوت معناداری را در قطعه حرکتی L5-S1 نشان داد (P<0/001). طول خط PICR نیز برای مهره‌‌های L1 و L5 در حین حرکت اکستانسیون در بیماران تفاوت معناداری را نشان داد (P<0/001). شش بیمار نیز الگوی حرکتی «ترتیبی-تأخیری» را نشان داده و تفاوت معناداری با سایرین داشتند (P<0/001).
نتیجه‌گیری: در حالی‌که اغلب مطالعات گذشته نتوانسته‌‌اند تفاوت مشخصی بین بیماران دچار بی‌ثباتی قطعه‌ای مهره‌های کمری و افراد سالم گزارش نمایند، در این مطالعه تفاوتهایی بین این بیماران و افراد سالم در منطقه میانی دامنه حرکتی مشخص گردید. به‌نظر می‌رسد با استفاده از تجهیزات جدیدی همچون ویدئوفلوروسکوپی دیجیتال تشخیص مشکلاتی همچون ناپایداری قطعه‌ای مهره‌های کمری روشن تر شود.