هدف: وقتی یک اندام به هر دلیل بی‌حرکت می‌شود، ضعف و کاهندگی (آتروفی) عضلانی در اثر بی‌حرکتی و عدم استفاده از عضلات، مشکلات متداولی است که درمانگرها با آن مواجه هستند و روش‌های مختلفی برای پیشگیری و برطرف‌نمودن آن پیشنهاد شده است. از جمله جالب‌ترین آنها بهره‌گیری از پدیده انتقال متقابل است که به‌معنی تمرین‌دادن یک اندام و اثرگذاری بر اندام مثقابل است. هدف ما در این مطالعه، بررسی پدیده انتقال متقابل قدرت و تحمل ناشی از تمرینات عضله چهارسر یک اندام به اندام مقابل بوده است.

روش بررسی: 46 نفر دانشجوی مذکر داوطلب در دو گروه آزمایش و کنترل در این مطالعه شرکت داشتند. نیمی از آنها (23 نفر) که گروه آزمایش بودند بعد از ارزیابی اولیه، تمرینات تجویزشده را با پای راست انجام دادند و پس از سه هفته تمرین مورد ارزیابی مجدد و نهایی قرار گرفتند. 23 نفر دیگر که در گروه کنترل قرار داشتند پس از ارزیابی، به‌مدت سه هفته یه زندگی عادی خود ادامه دادند و سپس مورد ارزیابی پایانی قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده پس از انجام آزمون روی اطلاعات و داده‌های به‌دست‌آمده حاکی از آن است که در گروه آزمایش متغیرهای قدرت و تحمل در هر دو پای تمرین‌دیده و تمرین‌ندیده دستخوش افزایش شده‌اند و میانگین تغییرات در هر دو پا یکسان است. درحالی‌که در گروه کنترل تغییرات معنی‌داری برای متغیرهای فوق ایجاد نشد.

نتیجه‌گیری: با این نتایج وجود پدیده انتقال متقابل تأیید می‌شود و نظر به اینکه تغییرات در هر دو پای تمرین‌دیده و تمرین‌ندیده یکسان بوده است، می‌توان نتیجه گرفت در اوایل تمرین بروز تغییرات بیشتر به سازوکارهای عصبی مربوط است و سیستم اعصاب مرکزی به‌طور طبیعی برای حفظ تقارن این تغییرات را دو طرفه ایجاد می‌نماید.