هدف: هدف این تحقیق بهینه کردن حرکت توانبخشی اکستنشن و فلکشن مفصل آرنج، از لحاظ اتلاف انرژی و صدمات ناشی از تنش‌‌های وارده از طرف تجهیزات حرکتی به مفاصل و اندام‌‌های درگیر در حرکت، با استفاده از بررسی تغییرات خواص ویسکوالاستیک در انجام حرکت موردنظر،به ازای تغییر سرعت انجام حرکت بود.

روش بررسی: در این مطالعه کاربردی جمعیت آماری مختصر به ۵ نفرمرد سالم بدون هیچگونه سابقه و مشکل در سیستم عصبی-عضلانی و با لحاظ کردن شاخص توده‌بدنی بود. بر روی این افراد تست (CPM) گشتاور پسیو توسط دستگاه ایزوکینتیک سایبکس (CYBEX) در حرکت اکستنشن و فلکشن مفصل آرنج در ۴ سرعت متفاوت (۷۵ ،۴۵ ، ۱۵، ۱۲) در ۵ سیکل متوالی در دامنه حرکتی ۰ تا ۱۳۰ درجه، بر روی دست چپ هر فرد انجام شد و سپس اطلاعات بدست آمده از تست‌‌های انجام شده برای تحلیل و آنالیز، وارد نرم‌افزار ریاضی و تحلیلی (MATLAB) شد. به منظور مدل‌سازی حرکت و بررسی اثر خواص ویسکوالاستیک در حرکت موردنظر و هم‌چنین محاسبه پارامتر‌‌های بیومکانیکی از منحنی‌‌های گشتاور پسیو بدست آمده از آزمایش‌ها، از یک مدل مکانیکی ویسکوالاستیک پسیو سه اِلمانی استفاده شد و برای استخراج ضرایب ویسکوز و الاستیک مدل، روابط ریاضی مدل مربوطه را با منحنی‌‌های گشتاور پسیو فیت کردیم.

یافته‌‌ها: افزایش میزان سرعت حرکت باعث افزایش میزان پارامتر‌‌های بیومکانیکی کار، هیسترسیس و ضرایب الاستیک، کاهش ضریب ویسکوز، افزایش میزان اتلاف انرژی و افزایش مقاومت المان‌‌های ویسکوز شد. هم‌چنین پاسخ مدل مکانیکی، بیانگر سازگاری عملکرد مدل موردنظر با عملکرد مکانیکی اندام‌‌های درگیر در طول حرکت بود.

نتیجه‌گیری: نتیجه این تحقیق حاکی از انجام حرکات توانبخشی در سرعت‌‌های پایین و استفاده از تجهیزات توانبخشی با نیروی مقاوم ویسکوالاستیک به منظور بهینه کردن حرکت و کاهش صدمات وارده در بافت‌ها و مفاصل درگیر بود.