هدف: در حال حاضر در کشورهای توسعه یافته مدلهای گوناگونی از سیستمهای ارائه کننده خدمات مراقبتی مبتنی برجامعه، ویژه سالمندان تدارک دیده شده است که این سیستمها پاسخگوی نیازهای خاص هر گروه از سالمندان میباشند. درکشور ما نیز طراحی، بکارگیری و ارزشیابی کارآئی و اثربخشی اینگونه سیستمها ضروری بنظر میرسد.
روش بررسی: دراین مطالعه مدل ارائه مراقبتهای مبتنی برجامعه ویژه سالمندان ناتوان که با استفاده از روش تری انگولاسیون شامل بررسی جامع منابع مطالعاتی مرتبط، نظرسنجی از متخصصان و نیازسنجی از سالمندان بدست آمده بود درقالب انجام مطالعه ای از نوع کارآزمائی بالینی روی 36 نفر سالمند واجد شرایط بمدت شش ماه مورد اجرا و ارزشیابی قرار گرفت. بکارگیری ابزارجامع ارزیابی سالمندان، برگزاری جلسات تیمی با هدف برنامه ریزی مراقبتها، استفاده از رویکرد بین بخشی (همکاری پرستار، پزشک، مددکار، روانشناس، کاردرمانگر، فیزیوتراپ و...) در فعالیتها و مرکز توجه قراردادن سالمند بعنوان یک فرد و نه صرفاً تمرکز بر بیماریها از مشخصات اصلی این الگوی مراقبتی بوده است.
یافتهها: بررسی شاخصهای منعکس کننده نتایج مطلوب بکارگیری سیستم شامل: فعالیتهای روزمره زندیگ، احساس تندرستی، میزان رضایت از خدمات دریافتی، امید به زندگی و ... نشان میدهد که قبل از انجام مداخلات در دو گروه اختلاف معناداری نداشته ولی پس از مداخله این اختلاف معنادار بود.
نتیجهگیری: نتایج اولیه بدست آمده از بکارگیری این سیستم مراقبتی و بررسی برآیندهای موردانتظاری همچون، افزایش میزان کیفیت زندگی و امید در سالمندان نشان دهنده کارائی این سیستم بوده، هرچند انجام مطالعات تکمیلی بعدی و بخصوص بررسی ازبعد هزینه - فایده توصیه میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |