URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-897-fa.html
هدف: هدف این پژوهش، بررسی تکرار پذیری اینتر ریتر، اینترا ریتر با و بدون فیلمبرداری آزمون کیفیت حرکات اندام فوقانی در کودکان فلج مغزی اسپاستیک بود.
روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی به اعتبار سنجی پرسشنامه کیفیت مهارت های اندام فوقانی در کودکان فلج مغزی پرداخته شد. ۵۰ کودک فلج مغزی نیمه بدن ۹۵-۱۹ ماهه با میانگین سنی ۲۵/۷±۶۱/۳۱ ماه با انتخاب غیر تصادفی در دسترس در مطالعه شرکت کردند. پس از کسب رضایت از والدین ارزیابی اینترا ریتر در یک جلسه انجام و ارزیابی اینتر ریتر ۱۰ روز بعد همراه با فیلمبرداری انجام شد. سپس آزمونگر سوم با مشاهده فیلم ۴۶ کودک از ۵۰ کودک، ارزیابی مجدد نمود. از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن (ICC) برای تکرارپذیری اینتر ریتر، اینترا ریتر با و بدون فیلمبرداری و سیستم طبقه بندی عملکردی حرکات درشت۶۶ جهت تعیین عملکرد کودک استفاده گردید.
یافتهها: همبستگی اینتراریتر (۰/۹۹۶-۰/۷۷۴) و همبستگی اینترریتر بدون فیلمبرداری (۰/۹۹۸-۰/۶۶۳) و با فیلمبرداری بین آزمونگران اول و سوم(۰/۹۷۴-۰/۷۱۰) و دوم و سوم (۰/۹۳۸-۰/۶۵۲) در خرده مقیاس ها و نمره کلی پرسشنامه با مقدار احتمال (۰/۰۱< P) بود.
نتیجه گیری: تکرارپذیری اینتراریتر و اینترریتر با و بدون فیلمبرداری آزمون کیفیت مهارت های اندام فوقانی در کودکان فلج مغزی بالا است و بنابراین به عنوان یک آزمون معتبر برای ارزیابی کیفیت حرکات اندام فوقانی این کودکان پیشنهاد می شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |