دوره 13، شماره 1 - ( بهار 1391 )                   دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ebrahimi-A'tri A, Hashemi-Javaheri A A, Asghari L. Comparison of Two Exercise Methods on Motor Performance and Balance in Children with Spastic Cerebral Palsy. jrehab 2012; 13 (1) :79-87
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-836-fa.html
ابرااهیمی‌عطری احمد، هاشمی‌جواهری علی‌اکبر، اصغری لیلا. مقایسه دو روش تمرینی بر عملکرد حرکتی و تعادل کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک. مجله توانبخشی. 1391; 13 (1) :79-87

URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-836-fa.html


1- دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ، atri@ferdowsi.um.ac.ir
2- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده:   (10928 مشاهده)

هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینات بر روی پله و نشستن به ایستادن بر عملکرد حرکتی درشت و تعادل کودکان مبتلا به فلج مغزی دی‌پلژی اسپاستیک و مقایسه این اثرات در خانه و کلینیک است.

روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای و شبه تجربی، ۲۱ کودک مبتلا به فلج مغزی دی‌پلژی اسپاستیک که به طور مستقل می‌توانستند راه بروند، از جامعه در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند (۷ نفر در گروه تمرین در کلینیک، ۷ نفر در گروه تمرین در منزل و ۷ نفر در گروه کنترل). گروه تمرین درمنزل، فعالیت‌های روزانه زندگی به علاوه یک برنامه تمرینی شامل نشستن به ایستادن و بالارفتن از پله از جهات مختلف را ۵ روز در هفته و به مدت 6 هفته با نظارت والدین انجام داد.گروه تمرین در کلینیک هم همین تمرینات را با نظارت درمانگر در کلینیک توانبخشی انجام داد و گروه کنترل تنها فعالیت‌های منظم روزانه را ادامه داد. در این مطالعه از TUG (زمان بلند شدن و رفتن) و  FRT (تست رساندن عملکردی) به عنوان آزمونهای تعادلی استفاده شد و عملکرد راه رفتن با آزمون ۱۰متر راه رفتن، و عملکرد حرکتی با بخش D و  E آزمون  GMF اندازه گیری شد.

یافته‌ها: در پایان دوره تمرین افزایش معناداری در میانگین آزمون رساندن عملکردی FRT در هر دو گروه تمرینی ثبت شد که نسبت به گروه کنترل معنادار بود (۰/۰۵>P)، بعلاوه کاهش معنادار در آزمون  TUGدر گروه تمرین در کلینیک ثبت شد که نسبت به گروه کنترل معنادار بود (۰/۰۵>P). در سایر نتایج اندازه گیری شده، تفاوت معناداری بین سه گروه یافت نشد.

 نتیجه‌گیری: تمرین بالا رفتن از پله و نشستن به ایستادن می‌تواند عملکرد تعادلی در کودکان مبتلا به فلج مغزی را بهبود بخشد و تفاوت معناداری بین دو روش تمرینی (تمرین در کلینیک وتمرین در منزل) وجود نداشت.

متن کامل [PDF 313 kb]   (2195 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردی | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1390/3/15 | پذیرش: 1390/9/5 | انتشار: 1394/7/23

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه آرشیو توانبخشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Archives of Rehabilitation

Designed & Developed by : Yektaweb