زبان‌پریشی متقاطع پدیده‌ای است که در آن فردی که دارای آسیب نیمکره راست مغز می‌باشد ، علائم زبان‌پریشی را نشان می‌دهد. این پدیده در دنیا نادر می‌باشد و تاکنون در زبان فارسی هیچ بیمار زبان‌پریش متقاطعی گزارش نشده است، هدف از این مقاله آن است که گزارش کاملی از یک بیمارزبان‌پریش 31 ساله فارسی زبان با آسیب نیمکره راست ارائه شود. در این مطالعه موردی از آزمون زبان‌پریشی دو زبانه (BAT)، آزمون زبان‌پریشی نامیدن و آزمون کنش‌پریشی برای ارزیابی بیمار استفاده شد، علاوه برآن بیش از 100 گفته از نمونه گفتار آزاد بیمار مورد تحلیل قرارگرفت. بیمار در اجرای آزمون نامیدن و کنش‌پریشی موفق بود ولی در آزمون زبان‌پریشی دوزبانه بیشترین مشکل را در قسمت ساخت جمله که احتیاج به کاربرد صحیح قواعد دستور زبان فارسی دارد، نشان دادو در قسمت درک نحوی، قضاوت دستوری، قضاوت واژگانی، روانی کلامی ودرک خواندن هم نقص نشان داد. تحلیل زبانشناختی نمونه گفتار بیمار علاوه بر سرعت پایین گفتار وی، نقص در کاربرد حروف اضافه، خطا در کاربرد صحیح کلمات مرکب و ترکیبات فعلی را نیز نشان داد. بر اساس یافته‌های پژوهش ضمن تأییدزبان‌پریش بودن بیمار، شواهدی از نقص در پیوستگی و انسجام گفتار پیوسته نیز مشاهده شد که از یک‌سو می‌تواند به دلیل ناتوانی در کاربرد صحیح جملات پیچیده و عدم استفاده صحیح از نشانگرهای گفتمان (نقص در کاربرد قواعد دستوری) باشد و از سوی دیگر به دلیل عدم حفظ موضوع، حاشیه پردازی، نقص در بیان روشن مراجع ضمایر و مشکل در انتخاب واژگان صحیح برای بیان منظور (یعنی نقایص کاربرد شناسی زبان که در اثر آسیب نیمکره راست ایجاد می‌شود) باشد. در مجموع اینطور به نظر می‌رسد که بیمار مورد نظر ترکیبی از علائم زبان‌پریشی ناروان، دستور‌پریشی و علائم نیمکره راست را نشان می‌دهد.