هدف: هدف از اجرای این پژوهش مقایسه سبک‌های مقابله‌ای مادران کودکان استثنایی با یکدیگر و همینطور با مادران کودکان عادی بود.

روش بررسی: در این پژوهش که از نوع علی و مقایسه‌ای پس رویدادی است، نمونه‌ای به حجم 120 نفر از مادران در 4 گروه کم توان ذهنی، کم بینا، کم شنوا و عادی به روش تصادفی خوشه‌ای در شهرستان کرج انتخاب شدند. پرسشنامه سبک‌های مقابله‌ای لازاروس و فولکمن (1998) در این پژوهش به عنوان ابزار استفاده گردید. داده‌های بدست آمده با استفاده از آمار توصیفی، تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که از لحاظ استفاده از سبک‌های مقابله‌ای دوری جویی، مسئولیت پذیری، گریز و اجتناب و بازبرآورد مثبت بین مادران کودکان استثنایی با مادران کودکان عادی در سطح 5 درصد تفاوت معناداری وجود دارد. هم چنین این پژوهش نشان داد که بین مادران گروه‌های کودکان استثنایی با یکدیگر هم تفاوت‌هایی وجود دارد که گروه مادران کودکان کم شنوا بیشترین تفاوت رابا دیگر گروه مادران دارا می‌باشند.

نتیجه‌گیری: از آنجایی که مادران کودکان استثنایی دراستفاده از سبک‌های مقابله‌ای با یکدیگر و با مادران کودکان عادی تفاوت دارند، بر این اساس پیشنهاد می‌شود، مسئولین و متخصصانی که در این خصوص فعال هستند، راهکارهای مناسب برای مقابله با فشار روانی را به والدین کودکان استثنایی به خصوص مادران به طور جداگانه آموزش دهند. با ارائه آموزش و حمایت‌های بیشتر، مادران می‌توانند با استرس‌های زندگی مناسب تر برخورد کنند و خانواده از آرامش روانی بالاتری بهره مند خواهد شد.