هدف: یک از رایج ترین و کامل ترین شیوه های برقراری ارتباط در انسان ها از طریق گفتار شکل می گیرد. گفتار هم در مراحل یادگیری و هم در مراحل اجرا داری پیچیدگی های فراوانی است و به همین دلیل در معرض اختلالات بسیاری قرار دارد. یکی از این اختلالات، لکنت است. لکنت نشانگانی است که فرد مبتلا، به دلیل از هم گسیختگی های غیر ارادی در جریان گفتار که غالبا توسط گیر، قفل، تکرار، کشیدگی بیش ازحد، مکث و ... نمایان می گردد، قادر نیست به طور طبیعی صحبت کند. عوامل متعددی در شکل گیری و تشدید لکنت موثرند. یکی از این عوامل که در منابع متعددی به آن اشاره شده، آلرژی ها هستند. حدود %15 از مردم جهان به نوعی از آلرژی مبتلا می باشند و از آن رنج می برند. در این پژوهش هدف، بررسی ارتباط میان لکنت و انواعی از آلرژی ها شامل آسم آلرژیک، رینیت و درماتیت می باشد.

روش بررسی: در این پژوهش 33 بیمار لکنتی مراجعه کننده به کلینیک های گفتار درمانی به عنوان گروه مورد و 57 نفر از افراد غیر لکنتی همسان شده به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. پرسش نامه ی مورد نظر برای بررسی آلرژی توسط تمام نمونه ها تکمیل و مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: در گروه مورد، از بین 33نفر لکنتی، 9نفر (%27/3) مبتلا به آسم آلرژیک و در گروه شاهد، از بین 57 نفر غیر لکنتی، 6 نفر (%10/5) مبتلا به آسم بوده اند. در مورد رینیت، در گروه مورد، از 33نفر لکنتی 6 نفر (%18/2) علائم رینیت را نشان داده و در گروه شاهد، 6نفر (%10/5) مبتلا به رینیت بوده اند. و در بین لکنتی های مزبور، 1نفر (%3) دارای درماتیت و ازغیر لکنتی ها نیز 4 نفر (%7) درماتیت داشته اند.

 نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش بین لکنت و آسم آلرژیک بیماران لکنتی رابطه معنی دار به دست آمد ولی هیچ رابطه ی معنی داری میان دو نوع دیگر آلرژی مورد بررسی یعنی رینیت و درماتیت و لکنت حاصل نشد.