هدف: ارزیابی عملکرد حلزون شنوایی در شیرخواران و کودکان مبتلا به بیماری مننژیت بر اساس نتایج آزمون گسیل‌های صوتی برانگیخته گوشی هدف این مطالعه بوده است.

روش بررسی: در این پژوهش تحلیلی–مقطعی، 40 شیرخوار و کودک مبتلا به مننژیت در محدوده سنی بدو تولد تا 12 سال، از بین مراجعین بیمارستان مفید و با انتخاب تمام‌شمار، توسط آزمون گسیل‌های صوتی برانگیخته شامل گسیل‌های گذرا و گسیل‌های محصول اعوجاج جهت ارزیابی عملکرد حلزون شنوایی 7 تا 14 روز پس از بهبودی و ترخیص از بیمارستان– مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون‏ تی مستقل و آزمون دقیق فیشر جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد.

یافته‌ها: در 35 بیمار عملکرد حلزون شنوایی کاملاً هنجار و در ۵ بیمار نتایج آزمون گسیل‌های صوتی برانگیخته مؤید آسیب جدی به حلزون شنوایی به صورت آسیب شنوایی حسی–عصبی ( ۴ بیمار در دو گوش و یک بیمار در یک گوش) بود. ارتباط بین وضعیت شنوایی و سن (0/002=P)، اختلاف میانگین سطح قند و پروتئین مایع مغزی–نخاعی بین دو گروه با عملکرد هنجار و ناهنجار حلزون شنوایی (0/02=P) و ارتباط بین جنسیت و وقوع عملکرد ناهنجار حلزون شنوایی و SNHL در نمونه‌های مورد مطالعه (0/03= P ) معنادار بود.

نتیجه‌گیری: آسیب به اندام کورتی و ساختارهای حلزون شنوایی، به عنوان یکی از پی‌آمدهای بیماری مننژیت، به کمک نتایج آزمون گسیل‌های صوتی برانگیخته قابل ردیابی است.