Ethics code: IR.USWR.REC.1396.308
Sadeghi Sedeh S, FatorehChy S, Akbarfahimi N, Hosseini S A, Dalvand H, Bakhshi E et al . Evaluating the Effectiveness of the Fall-Proof Rehabilitation Exercise Software on Light Touch and Vibration Sensory Function in Elderly People with Diabetic Polyneuropathy. jrehab 2026; 26 (4)
URL:
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3686-fa.html
صادقی سده سحر، فطوره چی سعید، اکبرفهیمی نازیلا، حسینی سیدعلی، دالوند حمید، بخشی عنایت الله و همکاران.. اثر بخشی نرم افزار تمرینات توانبخشی فال- پروف بر عملکرد حس لامسه سبک و ویبریشن در سالمندان مبتلا به پلی نوروپاتی دیابتی. مجله توانبخشی. 1404; 26 (4)
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3686-fa.html
1- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران و مرکز تحقیقات سالمندی ایران، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
2- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران ، saeidfatorehchy@yahoo.com
3- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
4- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم پزشکی تهران، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
5- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (16 مشاهده)
مقدمه: پلینوروپاتی دیابتی(DPN) یکی از شایعترین عوارض دیابت نوع ۲ است که با کاهش حس لامسه سطحی و درک ارتعاش همراه بوده و منجر به اختلال تعادل و افزایش خطر سقوط در سالمندان میشود. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی یک نرمافزار تمرینی توانبخشی فال-پروف (پیشگیری از سقوط) بر بهبود عملکرد حسی در سالمندان مبتلا به DPN طراحی شد.
مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی یکسوکور بود که در سال 1404 در بیمارستان صدیقه طاهره اصفهان اجرا شد. که در آن ۹۶ بیمار مبتلا به DPN (تأییدشده با پرسشنامه غربالگری نوروپاتی میشیگان) بهصورت تصادفیسازی تطبیقی در سه گروه مداخله حضوری، مداخله مجازی (با استفاده از نرمافزار) و کنترل تقسیم شدند. گروههای مداخله، تمرینات فال-پروف را بهمدت ۸ هفته (دو جلسه در هفته) بهصورت حضوری یا مجازی انجام دادند، در حالی که گروه کنترل تنها مراقبتهای متداول را دریافت کرد. عملکرد حسی (حس لامسه در نواحی متاتارس سوم، متاتارس پنجم و هالوس و حس ارتعاش در هالوس) در چهار زمانبندی (پیش از مداخله، پس از مداخله، ۲ ماه و ۳ ماه پس از مداخله) ارزیابی شد. دادهها با استفاده از آزمونهای ناپارامتریک فریدمن، ویلکاکسون و من-ویتنی تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که هر دو گروه مداخله (حضوری و مجازی) بهبود معناداری در تمام شاخصهای حسی نشان دادند (p<0.05). بهبود در نواحی کلیدی متاتارس پنجم و هالوس که نقش محوری در تعادل و راهرفتن دارند، برجستهتر بود. در مقایسه با گروه کنترل، گروه مجازی بهبود بیشتری در حس لامسه متاتارس پنجم (۱.۸۰ واحد) و هالوس (۱.۲۲ واحد) و حس ارتعاش (۰.۳۶ واحد) نشان دادند. همچنین، اثرات مداخله در گروه مجازی تا ۳ ماه پس از پایان تمرینات پایدار ماند، در حالی که در گروه کنترل، کاهش معناداری در عملکرد حسی مشاهده شد.
نتیجهگیری: تمرینات فال-پروف، بهویژه در قالب یک نرمافزار توانبخشی تعاملی، منجر به بهبود معنادار، هدفمند و پایدار حس لامسه و ارتعاش در سالمندان مبتلا به DPN میشود. این یافتهها، پتانسیل بالای مداخلات دیجیتالمحور را در بازتوانی حسی، کاهش خطر سقوط در جمعیتهای پرخطر تأیید میکند و کاربرد بالینی آن را در برنامههای توانبخشی خانگی پشتیبانی مینماید.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
کاردرمانی دریافت: 1404/7/8 | پذیرش: 1404/8/20 | انتشار: 1404/12/10
| * نشانی نویسنده مسئول: 0000-0003-0522-2027 |