Ethics code: IR.USWR.REC.1396.308
Sadeghi Sedeh S, Mirzaie H, Fatoreh Chy S, Ghayomi Z, Sadeghi Sedeh B. Effect of a Family-centered Early Intervention on Psychological Symptoms and Quality of Life in Mothers of Children with Down Syndrome: A Randomized Clinical Trial. jrehab 2025; 26 (3) :360-379
URL:
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3552-fa.html
صادقی سده سحر، میرزایی هوشنگ، فطوره چی سعید، قیومی زهرا، صادقی سده بهمن. تأثیر مداخلات بهنگام خانوادهمحور بر علائم روانشناختی و کیفیت زندگی مادران کودکان با سندرم داون: یک کارآزمایی بالینی. مجله توانبخشی. 1404; 26 (3) :360-379
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3552-fa.html
1- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. ، drbhs59176@gmail.com
چکیده: (1775 مشاهده)
هدف سندرم داون شایعترین ناهنجاری کروموزومی در نوزادان زنده متولدشده است که منجر به کمتوانی ذهنی و جسمی کودکان و افت کیفیت زندگی و سلامت روان والدین میشود. هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر مداخلات آموزشی بهنگام خانوادهمحور بر بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان مادران کودکان مبتلا به سندرم داون است.
روش بررسی در این مطالعه کارآزمایی بالینی یکسوکور، با کمک پرسشنامه سلامت روان غربالگری انجام شد و 70 مادر کودک مبتلا به سندرم داون مراجعهکننده به انجمن سندرم داون، به روش دردسترس انتخاب و بهصورت بلوکهبندی تصادفی ساده در 2 گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. نمونهها در ابتدا پرسشنامهها را تکمیل کردند. سپس برای مادران در گروه کنترل کارگاه روانشناختی مطابق برنامه تشکیل شد و در گروه آزمایش تکنیکهای مداخله بهنگام بهصورت تئوری و عملی آموزش داده شد و کتابچه آموزشی و چکلیست انجام تمرین در اختیار مادران قرار گرفت و در 4 جلسه 1 ساعته به مدت 4 هفته بهصورت انفرادی، تمرینهای مناسب هر کودک آموزش داده شد. پس از آموزشهای اولیه، کلیه مادران به مدت 3 ماه بهصورت هفتگی تحت پیگیری تلفنی قرار گرفتند. در انتهای پژوهش مجدداً پرسشنامههای اولیه تکمیل شدند و دادهها در محیط نرمافزار آماری SPSS نسخه 21 با استفاده از آزمونهای آماری منویتنی و ویلکاکسون تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها سلامت جسمانی در گروه آزمایش تغییر معنیداری پیدا نکرد (p=0/095). سلامت روانی ارتقا یافت (p=0/002). سلامت اجتماعی تغییر معنادار یافت (p=0/00) و سلامت محیط نیز بهتر شد (p=0/00). امتیاز کل کیفیت زندگی نیز در گروه آزمایش ارتقا یافت (p=0/001). ازنظر علائم روانشناختی نیز افسردگی در گروه آزمایش کمتر شد (p=0/00). اضطراب و استرس نیز کمتر شد (p=0/00).
نتیجهگیری نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد مداخله بهنگام روانشناختی و آموزشی خانوادهمحور با تمرکز بر مادران با 4 جلسه آموزش انفرادی و پیگیری 3 ماهه احتمالاً میتواند در بهبود شاخصهای کیفیت زندگی و سلامت روان مادران کودکان با سندرم داون به کار رود. ولی برای ارتقای کیفیت زندگی در ابعاد جسمی و اجتماعی، تداوم زمان مداخله یا مداخله با روشهای دیگر لازم است.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
کاردرمانی دریافت: 1403/7/10 | پذیرش: 1404/3/3 | انتشار: 1404/7/9