هدف: بیماران اسکیزوفرنیک در انجام امور شخصی و از جمله بهداشت دهان و دندان ناتوان بوده و اثرات جانبی داروهای مصرفی همچون داروهای ضدروانپریشی باعث بروز مشکلات دهانی در آنها می‌ ‌‌ شود. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت بهداشت دندان در بیماران اسکیزوفرنیک بستری در مراکز مراقبت از بیماران روانی مزمن استان چهارمحال و بختیاری انجام شده ‌‌ است.

 روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی در سال 1387 بر روی 123 بیمار اسکیزوفرنیک بستری در سه مرکز نگهداری بیماران روانی مزمن استان چهارمحال و بختیاری با نمونه ‌ گیری به شکل تمام‌شمار صورت گرفت. جمع‌آوری اطلاعات با ‌‌ استفاده از پرسشنامه استاندارد علائم مثبت و منفی آندرسون – از طریق مصاحبه روانپزشکی – پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، ایندکس لثه ‌ ای و فرم اطلاعات مربوط به وضعیت دندانها صورت گرفت. از آزمون‌های آماری مان‌ویتنی‌‌، خی2 و محاسبه ضریب همبستگی اسپیرمن برای تجزیه و تحلیل داده‌‌ها استفاده شد.

یافته‌ها: میانگین مربوط به تعداد دندان ‌ های کشیده شده، پُرشده و لازم به ترمیم در جمعیت مورد مطالعه ۷٫۷۱±۱۹٫۴۳ بوده و رابطه معناداری بین این میانگین و(۰/527=r؛0/001>P)، سابقه مصرف سیگار (۰/۳۳۲=r؛۰/۰۰۱>P)، تعداد نخ سیگار مصرفی در روز (۰/۱۷۱=r؛۰/۰۳۱>P) ، مدت زمان بستری فعلی (0.157=r؛ 0.043>P) و میانگین نمرات علائم منفی وجود داشت. از نظر وضعیت لثه، شدت پیوره در مردان به شکل معناداری شدیدتر از زنان بود (۰/۰۰۱> P) و سابقه مصرف سیگار، تعداد نخ سیگار مصرفی در روز، سابقه بستری در بیمارستان و میانگین نمرات علائم مثبت و منفی نیز با شدت پیوره رابطه آماری معناداری نشان داد ( ۰٫۰۵> P) .

 نتیجه‌گیری: یافته ‌‌ های این مطالعه نشان می‌ ‌‌ دهد وضعیت بهداشت دهان و دندان بیماران اسکیزوفرنیک نامناسب می‌ ‌‌ باشد، بنابراین لزوم ارائه مراقبت ‌‌ های بهداشتی و به ‌‌ ویژه بهداشت دهان و دندان در کنار سایر درمان ‌‌ ها و مراقبت ‌‌ های معمول مطرح می‌ ‌‌ باشد.