1- گروه گفتاردرمانی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
2- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
3- گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. ، ghasisin@rehab.mui.ac.ir, ghasisin@gmail.com
چکیده: (3049 مشاهده)
هدف زبانپریشی نوعی اختلال اکتسابی زبان است که میتواند کلیه بازنماییهای زبان (درک، بیان، خواندن و نوشتن) را تحت تأثیر قرار دهد. این اختلال، یک ناتوانی ارتباطی است که دارای اثرات طولانیمدت بر ابعاد مختلف زندگی افراد دارای زبانپریشی میباشد. شایعترین علت زبانپریشی، سکته مغزی است. باتوجهبه این که شیوع این اختلال در کشور ایران در حال افزایش است، شایسته است که کیفیت خدمات ارائهشده به این افراد را بهبود ببخشیم. برای رسیدن به این هدف لازم است که از وضعیت فعلی خدمات آگاه باشیم. شواهد نشان میدهند عوامل مؤثر بر ارائه خدمات گفتاردرمانی به افراد دارای زبانپریشی در کشورهای مختلف متفاوت است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه این بود که موانع و تسهیلکنندههای دریافت خدمات گفتاردرمانی از دیدگاه خانوادههای این بیماران در کشور ایران مشخص شود.
روش بررسی مطالعه حاضر بهصورت کیفی و با رویکرد تحلیل محتوا انجام شد. در این مطالعه با 12 نفر از خانوادههای افراد دارای زبانپریشی، مصاحبههای فردی، نیمه ساختارمند و با سؤالات باز انجام شد. این افراد با روش نمونهگیری مبتنی بر هدف برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. مصاحبهها بهصورت تماس صوتی از طریق واتساپ و یا تماس تلفنی اجرا شد. تجزیهوتحلیل دادهها با روش برنارد صورت گرفت. مدت مصاحبه با خانوادهها، بهطور میانگین 25 دقیقه بود.
یافتهها موانع دریافت خدمات گفتاردرمانی از دیدگاه خانوادههای دارای زبانپریشی، در 5 طبقه و 12 زیرطبقه و تسهیلکنندههای دریافت خدمات در 5 طبقه و 13 زیرطبقه قرار گرفت. بین موانع و تسهیلکنندههای شناساییشده هم پوشانی وجود داشت. بنابراین عنوانهای طبقهها با هم یکسان و عبارت بودند از: عوامل مؤثر بر حضور مراجع در جلسات گفتاردرمانی، عوامل مربوط به بیمار، عوامل مربوط به محل درمان، عوامل مربوط به خانواده و عوامل مربوط به گفتاردرمانگر. همه شرکتکنندگان به مانع و تسهیلکنندهای مربوط به طبقه عوامل مؤثر بر حضور مراجع در جلسات گفتاردرمانی اشاره کردند. همچنین همه آنها مانعی مربوط به بیمار و تسهیلکنندهای مربوط به خانواده را هم در دریافت خدمات گفتاردرمانی مؤثر دانستند.
نتیجهگیری با بررسی عوامل استخراج شده از صحبتهای مصاحبهشوندگان، میتوان با کمک افرادی که در این مسیر کمککننده هستند، برای کاهش موانع و تقویت تسهیلکنندهها برنامهریزیهای لازم را انجام داد. بیشتر شرکتکنندگان، شدت بالای آسیب را مانع از دریافت درمان دانستند. همه آنها اتفاق نظر داشتند که وجود یک منبع جهت اطلاع از خدمات گفتاردرمانی، دریافت این خدمات را تسهیل کرده است. با در نظر گرفتن موانع و تسهیلکنندهها افراد دارای زبانپریشی و خانوادههای آنها میتوانند درمان مناسبتری را متناسب با شرایط خود دریافت کنند و کیفیت زندگی آنها افزایش پیدا خواهدکرد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
گفتاردرمانی دریافت: 1401/7/20 | پذیرش: 1401/11/2 | انتشار: 1402/4/10