دوره 24، شماره 2 - ( تابستان 1402 )                   دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rohani Ravari M H, Ebadi A, Darouie A. Facilitators and Barriers to Stuttering Telepractice in Preschool Children: A Qualitative Study. jrehab 2023; 24 (2) :212-233
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3197-fa.html
روحانی راوری محمدحسین، عبادی عباس، دارویی اکبر. تسهیل‌کننده‌ها و موانع درمان از راه دور لکنت کودکان پیش‌دبستانی: یک مطالعه کیفی. مجله توانبخشی. 1402; 24 (2) :212-233

URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-3197-fa.html


1- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات علوم رفتاری، انستیتو سبک زندگی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران.
3- گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، adarouie@hotmail.com
چکیده:   (2517 مشاهده)
هدف با پیشرفت فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات، استفاده از درمان از راه دور برای ارائه خدمات گفتار، زبان و بلع گسترش یافته ‌است. در کشور‌های مختلف، مطالعاتی درزمینه درمان اختلالات گفتار، زبان و بلع از جمله لکنت انجام ‌شده که این مطالعات اثربخشی این شیوه از ارائه درمان را تأیید‌کرده است و علاوه‌بر آن مشکلاتی را نیز بیان کرده‌اند. برای ارائه مؤثر‌تر این شیوه از درمان باید چالش‌های موجود بر سر راه این درمان را بررسی کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تسهیل‌کننده‌ها و موانع درمان از راه دور لکنت کودکان پیش‌دبستانی انجام شده ‌است.
روش بررسی در یک مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوا با 11 مشارکت‌کننده شامل درمانگران دارای تجربه درمان از راه دور لکنت کودکان پیش‌دبستانی، درمانگران مخالف این شیوه از درمان (7 نفر) و همچنین والدینی که درمان از راه دور موفق داشته‌اند و والدینی که درمان از راه دور ناموفق داشته‌اند (4 نفر)، مصاحبه بدون ساختار انفرادی انجام شد. 
یافته‌ها تسهیل‌کننده‌های درمان از راه دور شامل کاهش هزینه‌ها، ارتباط بین درمانگر و مراجع در بین جلسات، همکاری و مسئولیت بیشتر والدین در درمان غیرحضوری، کاهش استرس و افزایش همکاری کودک با درمان در محیط طبیعی و آزادی زمانی بیشتر بود. موانع درمان از راه دور در این گروه شامل اعتماد کمتر به درمانگر در درمان از راه دور، محدودشدن کانال‌های ارتباطی، صرف انرژی بیشتر توسط درمانگر، دشواری در آموزش به والدین و عدم وجود پروتکل‌های فراگیر در درمان از راه دور بوده‌ است.
نتیجه‌گیری با شناخت این موارد می‌توان با کاهش موانع و تقویت تسهیل‌کننده‌ها، درمان را با کیفیت بالاتر به افراد نیازمند این خدمات ارائه کرد. برای رسیدن به این هدف لازم است که باتوجه‌به تسهیل‌گرها و موانع موجود، مطالعاتی به جهت تدوین پروتکل‌های جامع و دقیق برای ارائه این شیوه از درمان انجام ‌شود.
متن کامل [PDF 2055 kb]   (767 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1457 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: گفتاردرمانی
دریافت: 1401/7/14 | پذیرش: 1401/10/19 | انتشار: 1402/4/10
* نشانی نویسنده مسئول: گروه گفتاردرمانی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه آرشیو توانبخشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Archives of Rehabilitation

Designed & Developed by : Yektaweb