اهداف التهاب فاسیای کف پا متداولترین علت بروز درد پاشنه است. استفاده از اسپیلنتهای شبانه مانع کنتراکچر عضلات و فاسیای کف پا شده و در درمان این عارضه کاربرد دارد. هدف این مطالعه مقایسه اثرات استفاده از اسپیلنت شبانه کشش عضلات کالف با اسپیلنت شبانه کشش فاسیای کف پایی بر دامنه حرکات مفاصل مجموعه مچ و پا، شدت درد و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به التهاب کف پایی بود.
روش بررسی در یک مطالعه بالینی با گروههای موازی، 30 فرد مبتلا به عارضه (27 زن و 3 مرد) در 3 گروه اسپیلنت کشش کالف، اسپیلنت کشش فاسیای کف پا و گروه کنترل (پد پاشنه) تقسیم شدند. در جلسه پیشآزمون (قبل از مداخلات)، متغیرهای مطالعه شامل دامنه حرکتی مچ پا، مفصل متاتارس شست پا، شدت درد و کیفیت زندگی به ترتیب با ابزار گونیومتری، مقیاس بصری درد و نسخه فارسی پرسشنامه کیفیت زندگی 26سؤالی اندازهگیری شدند. پس از 4 هفته، جلسه پسآزمون برگزار شد و متغیرهای مطالعه دوباره اندازهگیری شدند. برای تحلیل دادهها از آزمون آنالیز کوواریانس استفاده شد.
یافتهها براساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس، بین گروههای مطالعه در پسآزمون از نظر شدت درد (n2=0/44, P=0/001, F=9/35) و میزان اکستنشن مفصل متاتارسوفالنژیال اول (n2=0/27, P=0/017, F=4/76) اختلاف معنیدار آماری وجود داشت. در متغیرهای نمره کیفیت زندگی و میزان دورسی فلکشن مچ پا اختلاف معنیدار آماری در 3 گروه مطالعه مشاهده نشد (0/05
نتیجهگیری هر 3 نوع ارتوز شامل پد پاشنه و 2 نوع اسپیلنت شبانه در بهبود درد ضایعه مؤثر بودهاند. همچنین نتایج نشان داد استفاده از اسپیلنت کشش کالف تأثیر بیشتری در مقایسه با اسپیلنت کشش فاسیا بر بهبود شدت درد و انعطافپذیری بافتها داشته است.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
اورتز و پروتز دریافت: 1400/2/13 | پذیرش: 1400/8/3 | انتشار: 1401/4/21