1- گروه پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، fa_estebsari@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات علوم رفتاری، مؤسسه سبک زندگی، دانشگاه علومپزشکی بقیه ا... (عج)، تهران، ایران.
4- مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
5- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
چکیده: (4059 مشاهده)
هدف: مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یکی از شایعترین بیماریهای نورولوژیکی مزمن پیشرونده و علت غیرتروماتیک ناتوانی نورولوژیک در جوانان است. این بیماری به خاطر داشتن سیر پیشرونده که در طی زمان علائم را شدیدتر میکند، هر روز نیاز بیمار به مراقب خانوادگی را بیشتر میکند. مراقبین خانوادگی این دسته از بیماران با چالشها و نیازهای مختلفی در زمینه مراقبت از بیماران مواجه هستند؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تبیین نیازهای حمایتیاجتماعی مراقبین خانوادگی بیماران ام اس انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کیفی است که با رویکرد تحلیل محتوای قراردادی در انجمن ام اس شهر اصفهان در سال 2019-2018 انجام شد. مشارکتکنندگان با شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات، مصاحبههای نیمه ساختاریافته و یادداشتبرداری در عرصه درباره نیازهای حمایتیاجتماعی مربوط به مراقبت از بیمار ام اس بود. مصاحبهها با هشت نفر بیمار، سیزده نفر مراقب خانوادگی و چهار نفر از کادر درمان پس از کسب رضایت آگاهانه و در محل مورد توافق مشارکتکنندگان در زمان تقریبی سی تا شصت دقیقه انجام شد. تمام مصاحبهها با استفاده از دستگاه ضبط صدا، ثبت و پس از چندین بار مرور، بهطور همزمان پیادهسازی، کدگذاری و آنالیز شد. برای آنالیز دادهها از تکنیک آنالیز محتوای قراردادی گرانهایم و لاندمن 2004 استفاده شد.
یافتهها: یافتههای این مطالعه در زمینه نیازهای حمایتیاجتماعی مراقبین خانوادگی بیماران ام اس در زمینه مراقبت از بیماران خود در سه طبقه اصلی شامل «ایجاد فرصتهای تعامل جهت کاهش انزوا»، «تعامل همدلانه با همتایان و اعضای گروه درمان»، «کمکهای مالی و جلب حمایت مؤسسات خیریه» و 9 زیر طبقه قرار گرفتند.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان داد که ازجمله نیازهای اساسی این مراقبین که متخصصین سلامت باید مدنظر داشته باشند، شامل ایجاد فرصتهای تعامل جهت کاهش انزوا، تعامل همدلانه با همتایان و اعضای گروه درمان، کمکهای مالی و جلب حمایت مؤسسات خیریه است. یافتههای مطالعه نشان میدهد که اغلب مراقبین خانوادگی بیماران ام اس حمایتهای کافی اجتماعی و سیستمی را از مراقبین سلامت دریافت نکرده و به منابع حمایتی و پشتیبانی دسترسی ندارند. سیاستگذاران، مراقبین سلامت و پرستاران میتوانند با توجه به یافتههای مطالعه حاضر، ضمن در دسترس قرار دادن منابع حمایتی، اجتماعی و سیستمی مناسب برنامههای حمایتی لازم را برای آمادهسازی این مراقبین جهت ایفای نقش مطلوبتر مراقبت از بیماران خود، خصوصاً در محیط منزل یاری کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
پرستاری دریافت: 1399/12/20 | پذیرش: 1400/7/17 | انتشار: 1401/1/12