دوره 22، شماره 1 - ( بهار 1400 )
دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Poursaeed F, Tahan N, Dehghan Manshadi F, Akbarzade Bagheban A R. Effects of Extracorporeal Shockwave Therapy on Clinical and Neurophysiological Indices of Spasticity Inpatients With Upper Motor Neuron Lesions: A Systematic Review and Meta-analysis. jrehab 2021; 22 (1) :28-47
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-2836-fa.html
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-2836-fa.html
پورسعید فرشته، طحان ناهید، دهقان منشادی فریده، اکبرزاده باغبان علیرضا. تأثیر شاکویودرمانی بر شاخص‌های بالینی و نوروفیزیولوژیک اسپاستیسیتی در بیماران دارای آسیب نورون محرکه فوقانی (مرور سیستماتیک و متاآنالیز). مجله توانبخشی. 1400; 22 (1) :28-47
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-2836-fa.html
1- گروه فیزیوتراپی، دانشکده مطالعات حرفه‌ای، دانشگاه نورث ایسترن، بوستن، ماساچوست، ایالات متحده امریکا.
2- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ،nahidta2431@gmail.com
3- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ،
3- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (3054 مشاهده)
هدف: اسپاستیسیتی یکی از نشانه‌های آسیب نورون محرکه فوقانی است که به طور معمول پس از یک دوره شلی عضلانی به صورت افزایش مقاومت وابسته به سرعت در حین حرکت پاسیو به همراه تشدید رفلکس‌های تاندونی ظاهر می‌‌شود. اسپاستیسیتی یکی از علل ایجاد محدودیت حرکتی و ناتوانی در بیماران نورولوژیک است. درمان‌های متعددی برای کاهش اسپاسیتی وجود دارد. اخیراً برخی مطالعات ادعا می‌کنند که شاک‌ویو می‌تواند به عنوان روشی جدید، ایمن و غیرتهاجمی برای کاهش اسپاستیسیتی در ضایعات نورون محرکه فوقانی استفاده شود. هدف ما از انجام این متاآنالیز، ارزیابی اثربخشی شاکویودرمانی بر کاهش اسپاستیسیتی در ضایعات نورون محرکه فوقانی بود.
روش بررسی: جست‌وجوی الکترونیکی در پایگاه‌های اطلاعاتی ساینس دایرکت، مدلاین، وب آو ساینس و اسکوپوس و موتور جست‌وجوی گوگل اسکالر از ژانویه 2005 تا ژانویه 2020 انجام شد. مطالعاتی انتخاب شد که اسپاستیسیتی را با مقیاس اصلاح‌شده آشورت و یا شاخص‌های نوروفیزیولوژیک در بیماران سکته مغزی، فلج مغزی و مولتیپل اسکلروز بررسی کردند. از کلمات کلیدی هیپرتونیسیتی عضلانی یا اسپاستیسیتی، فلج مغزی، سکته مغزی، مولتیپل اسکلروز و شاکویودرمانی برای جست‌وجو استفاده شد. دو محقق مستقل، عمل جست‌وجو و بررسی مطالعات از نظر معیار‌های ورود و همچنین ارزیابی کیفیت متدولوژیک مطالعات را انجام دادند. کیفیت متدولوژیک مطالعات با استفاده از ابزار داون و بلک ارزیابی شد. تفاوت میانگین ها به عنوان اندازه اثر در نمرات مقیاس آشورث و نسبت H/M قبل و بعد از مداخله در نظر گرفته شد. بررسی وجود یا عدم وجود همگنی بین مطالعات به کمک شاخص I2 با 95 CI درصد با استفاده از مدل اثرات تصادفی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار STATA نسخه 11 انجام شد.
یافته‌ها: با استفاده از کلمات کلیدی در‌مجموع 98مقاله یافت شد. از میان آن‌ها متن کامل 24 مقاله بررسی شد و 14 مقاله وارد فرایند متاآنالیز شدند. تمامی 14 مداخله درمانی، اثرات شاک‌ویو بر نمرات مقیاس اصلاح‌شده آشورت را مورد بررسی قرار دادند. چهار مطالعه با 120 بیمار اثرات شاکویودرمانی را بر نسبت رفلکس H به پاسخ M بررسی کردند. نتایج نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار مقیاس اصلاح‌یافته آشورت بلافاصله [I2= 100%, P<0/001, SMD=1/38 with 95%CI: (0/80, 1/87)] و سه ماه پس از درمان [I2 = 100%, P<0/001, SMD=1.13 with 95%CI: (0.50, 1/76)] بود. قبل و بعد از مداخله هیچ تغییر معنی داری در نسبت H/M مشاهده نشد [I2 = 97/5%, P<0/001, SMD=1/09 with 95%CI: (-0/54, 2/73)].
نتیجه‌گیری: شاک‌ویو درمانی اثرات مفیدی بر نمره مقیاس اصلاح‌شده آشورت دارد. فقدان اثرات شاکویودرمانی بر بهبود شاخص‌های نوروفیزیولوژیکی اسپاستیسیتی می‌تواند تأییدی بر این نظریه باشد که شاک‌ویو روی اجزای غیر‌نورال اسپاستیسیتی اثر‌گذار است. تفاوت‌های مشاهده‌شده در مطالعات از نظر تعداد جلسات درمانی، فواصل جلسات درمان، چگالی انرژی و تعداد شاک‌های اعمال‌شده و مدت‌زمان پیگیری نیاز به بررسی دقیق‌تر دارد. در آینده مطالعات بالینی تصادفی بیشتری برای تجزیه و تحلیل تأثیر عوامل مؤثر بر شاکویودرمانی برای بیماران اسپاستیک مورد نیاز است.
روش بررسی: جست‌وجوی الکترونیکی در پایگاه‌های اطلاعاتی ساینس دایرکت، مدلاین، وب آو ساینس و اسکوپوس و موتور جست‌وجوی گوگل اسکالر از ژانویه 2005 تا ژانویه 2020 انجام شد. مطالعاتی انتخاب شد که اسپاستیسیتی را با مقیاس اصلاح‌شده آشورت و یا شاخص‌های نوروفیزیولوژیک در بیماران سکته مغزی، فلج مغزی و مولتیپل اسکلروز بررسی کردند. از کلمات کلیدی هیپرتونیسیتی عضلانی یا اسپاستیسیتی، فلج مغزی، سکته مغزی، مولتیپل اسکلروز و شاکویودرمانی برای جست‌وجو استفاده شد. دو محقق مستقل، عمل جست‌وجو و بررسی مطالعات از نظر معیار‌های ورود و همچنین ارزیابی کیفیت متدولوژیک مطالعات را انجام دادند. کیفیت متدولوژیک مطالعات با استفاده از ابزار داون و بلک ارزیابی شد. تفاوت میانگین ها به عنوان اندازه اثر در نمرات مقیاس آشورث و نسبت H/M قبل و بعد از مداخله در نظر گرفته شد. بررسی وجود یا عدم وجود همگنی بین مطالعات به کمک شاخص I2 با 95 CI درصد با استفاده از مدل اثرات تصادفی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار STATA نسخه 11 انجام شد.
یافته‌ها: با استفاده از کلمات کلیدی در‌مجموع 98مقاله یافت شد. از میان آن‌ها متن کامل 24 مقاله بررسی شد و 14 مقاله وارد فرایند متاآنالیز شدند. تمامی 14 مداخله درمانی، اثرات شاک‌ویو بر نمرات مقیاس اصلاح‌شده آشورت را مورد بررسی قرار دادند. چهار مطالعه با 120 بیمار اثرات شاکویودرمانی را بر نسبت رفلکس H به پاسخ M بررسی کردند. نتایج نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار مقیاس اصلاح‌یافته آشورت بلافاصله [I2= 100%, P<0/001, SMD=1/38 with 95%CI: (0/80, 1/87)] و سه ماه پس از درمان [I2 = 100%, P<0/001, SMD=1.13 with 95%CI: (0.50, 1/76)] بود. قبل و بعد از مداخله هیچ تغییر معنی داری در نسبت H/M مشاهده نشد [I2 = 97/5%, P<0/001, SMD=1/09 with 95%CI: (-0/54, 2/73)].
نتیجه‌گیری: شاک‌ویو درمانی اثرات مفیدی بر نمره مقیاس اصلاح‌شده آشورت دارد. فقدان اثرات شاکویودرمانی بر بهبود شاخص‌های نوروفیزیولوژیکی اسپاستیسیتی می‌تواند تأییدی بر این نظریه باشد که شاک‌ویو روی اجزای غیر‌نورال اسپاستیسیتی اثر‌گذار است. تفاوت‌های مشاهده‌شده در مطالعات از نظر تعداد جلسات درمانی، فواصل جلسات درمان، چگالی انرژی و تعداد شاک‌های اعمال‌شده و مدت‌زمان پیگیری نیاز به بررسی دقیق‌تر دارد. در آینده مطالعات بالینی تصادفی بیشتری برای تجزیه و تحلیل تأثیر عوامل مؤثر بر شاکویودرمانی برای بیماران اسپاستیک مورد نیاز است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله آرشیو توانبخشی تحت مجوز Attribution-NonCommercial 4.0 هستند.
تماس با ما
فصلنامه آرشیو توانبخشی
تلفن دفتر فصلنامه: 02171732812، 09941095452 (زمان تماس شنبه تا چهار شنبه ۸ صبح تا ۱۴ بعد از ظهر)
تلفن ناشر : 02145355555 - 02145355000
ایمیل: rehabilitationj@gmail.com
