امروزه به کمک تکنیک‌های پیشرفته ژنتیک مولکولی، اولتراسون و MRI بسیاری از بیماری‌های اعصاب و عضلات در کودکان تشخیص داده می‌شوند. این روش‌ها در مقایسه با الکترومیوگرافی هم حساس‌ترند و هم درد کمتری دارند؛ بنابراین تکنیک EMG هنوز با توجه به سهولت دسترسی و قدرت تمایز بالا در بیماری‌های نخاع، اعصاب محیطی و عضلات در اطفال جایگاه مناسبی دارد. به‌هرحال این روش تشخیصی در کودکان به‌دلیل تحریک اعصاب محیطی با جریان‌های الکتریکی از یک‌سو و هم به‌دلیل استفاده از الکترود سوزنی در مطالعه عضلات درد ایجاد می‌کند. بر همین اساس تمام متخصصان این رشته به‌دنبال روش‌هایی هستند که با کم‌کردن درد به‌وجودآمده از EMG کارایی آن را افزایش دهند. در مقاله حاضر سعی شده است تا بعد از توضیح مختصر در مورد مراحل انجام الکترومیوگرافی در کودکان، به تکنیک‌هایی اشاره شود که با استفاده از آنها در هر مرحله می‌توان درد حاصله از انجام EMG را به حداقل رساند.