URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-180-fa.html
هدف: این تحقیق با هدف مقایسه وضعیت قرارگیری استخوان کتف (پروترکشن، چرخش) و میزان لغزش جانبی کتف در هنگام بالا بردن بازو در دو سمت غالب و غیر غالب در دختران جوان انجام شد.
روش بررسی: به روش نمونهگیری غیر احتمالی و ساده، 30 دختر با محدوده سنی 25-20 سال در این مطالعه مقطعی مقایسهای شرکت نمودند. برای اندازهگیری وضعیت استراحت کتف (پروترکشن و چرخش کتف) از روش دایویتا و برای سنجش عدم تقارن کتف از تست لغزش جانبی کیبلر استفاده گردید. به جهت بررسی تکرارپذیری و پایایی روشهای اندازهگیری از تعیین ICC و SEM و به منظور تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از اندازهگیریها، از آزمون آماری تی زوجی استفاده شد.
یافتهها: متغیرهای پروترکشن و چرخش در دو سمت غالب و غیر غالب اختلاف معنیداری را نشان نداد (P=0/61 و P=0/57). اختلاف معنیداری بین لغزش جانبی کتف در وضعیتی که دستها در کنار بدن قرار داشت در دو سمت غالب و غیرغالب مشاهده نگردید (P=0/66)، درحالیکه در وضعیتی که دستها روی کرستهای ایلیاک و ابداکشن 90 درجه همراه با چرخش داخلی قرار داشت، کتف در سمت غالب بطور معنیداری خارجتر نسبت به سمت غیرغالب قرار داشت (0/001>P).
نتیجهگیری: غالب بودن دست مسئول درجاتی از عدم تقارن در وضعیت قرار گیری کتفها میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |