دوره 16، شماره 2 - ( تابستان 1394 )                   دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pourmohammadreza-Tajrishi M, A'shouri M, Afrouz G A, Arjmand-nia A A, Ghobari-Bonab B. The Effectiveness of Positive Parenting Program (Triple-P) Training on Interaction of Mother-child with Intellectual Disability. jrehab 2015; 16 (2) :128-137
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1624-fa.html
پورمحمدرضای‌تجریشی معصومه، عاشوری محمد، افروز غلام‌علی، ارجمندنیا علی اکبر، غباری‌بناب باقر. اثربخشی آموزش برنامه والدگری مثبت بر تعامل‌ مادر با کودک کم‌توان ذهنی. مجله توانبخشی. 1394; 16 (2) :128-137

URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1624-fa.html


1- گروه روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران،ایران.
2- گروه روا نشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روا نشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، ashorihh2@gmail.com
3- گروه روا نشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روا نشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده:   (6877 مشاهده)

هدف: کم‌توانی ذهنی تمام جنبه‌های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد در حالی که استفاده از برنامه‌های آموزشی والدگری با نتایج خوبی همراه است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش برنامه والدگری مثبت بر تعامل­ مادران با کودک کم‌توان ذهنی خویش بود.

روش‌ بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. 40 نفر از مادران دانش ­آموزان کم‌توان ذهنی که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی از مدارس استثنایی شهرستان‌های تهران انتخاب شده بودند در این پژوهش شرکت داشتند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند (یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل). گروه آزمایش، برنامه آموزشی والدگری مثبت را در 10 جلسه دریافت کردند در حالی که به گروه کنترل این آموزش ارائه نشد. ابزار استفاده شده در این پژوهش مقیاس رابطه والد-کودک پیانتا (1994) بود. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری، در نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکی از خرده مقیاس‌های تعامل­ والد- کودک تفاوت معناداری داشتند. 

نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بود که برنامه آموزشی والدگری مثبت سبب بهبود تعامل­ مادر با کودک کم‌توان ذهنی شده است. پیشنهاد می‌شود که متخصصان با اجرای برنامه‌ آموزشی والدگری مثبت، تعامل­ مادر با کودک کم‌توان ذهنی را ارتقاء بخشند.

متن کامل [PDF 438 kb]   (4569 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: روانشناسی کودکان استثنایی
دریافت: 1393/10/30 | پذیرش: 1393/12/9 | انتشار: 1394/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه آرشیو توانبخشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Archives of Rehabilitation

Designed & Developed by : Yektaweb