URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1568-fa.html
هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثربخشی بازیدرمانی گروهی بر مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی آسیبدیده شنوایی انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه شاهد بود. در این پژوهش 30 پسر آسیبدیده شنوایی که به روش نمونهگیری دردسترس از مراکز پیشدبستانی شهرستان ورامین و قرچک انتخاب شده بودند، شرکت داشتند. آزمودنیها بهصورت تصادفی به دو گروه 15 نفری آزمایش و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایش، بازیدرمانی گروهی را در 12 جلسه دریافت کردند، درحالیکه به گروه شاهد این آموزش ارائه نشد. ابزارهای استفادهشده در این پژوهش آزمون ماتریسهای پیشرونده ریون رنگی و مقیاس درجهبندی مهارتهای اجتماعی بود. اطلاعات جمعآوریشده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بازیدرمانی گروهی اثر معناداری بر مهارتهای اجتماعی کودکان آسیبدیده شنوایی داشت (P<0/001). همچنین نتایج بیانگر اثر مثبت و معنادار بازیدرمانی گروهی بر همه خردهمقیاسهای مهارت اجتماعی (مشارکت، ابراز وجود و مهار خود) در این کودکان بود (P<0/001).
نتیجهگیری: بازیدرمانی گروهی میتواند مهارتهای اجتماعی کودکان آسیبدیده شنوایی را بهبود بخشد؛ بنابراین، برنامهریزی برای بازیدرمانی به کودکان آسیبدیده شنوایی اهمیت ویژهای دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |