دوره 16، شماره 2 - ( تابستان 1394 )                   دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Koorosh-fard N, Ali-Zadeh M H, Rajabi R, Shirzad E. Effect of Feedback Corrective Exercise on Knee Valgus and Electromyographic Activity of Lower Limb Muscles in Single Leg Squat. jrehab 2015; 16 (2) :138-147
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1547-fa.html
کوروش‌فرد نگار، علی‌زاده محمدحسین، رجبی رضا، شیرزاد الهام. اثر تمرین اصلاحی فیدبکی بر والگوس زانو و فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اندام تحتانی در اسکات یک پا. مجله توانبخشی. 1394; 16 (2) :138-147

URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1547-fa.html


1- دانشکده تربیت بدنی،دانشگاه تهران، تهران،‌ایران. ، nkooroshfard@ut.ac.ir
2- گروه آسی بشناسی ورزشی و حرکات اصلالاحی، دانشکده تربی تبدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده:   (6558 مشاهده)

هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین اصلاحی فیدبکی حین دویدن در مقابل آینه بر کینماتیک زانو و لگن در صفحه فرونتال و فعالیت عضلانی برخی از عضلات اندام تحتانی در اسکات یک پا (SLS) بود.

روش بررسی: این مطالعه به روش شبه تجربی انجام شد که تعداد 23 آزمودنی زن سالم و فعال با میانگین سنی (2.43 ± 21.86) در دو گروه تمرینی و کنترل در این مطالعه شرکت کردند. گروه تمرینی شامل افرادی بود که در تست عملکردی SLS دارای زاویه افت لگن و والگوس زانوی بیشتری از مجموع میانگین ویک انحراف معیار جامعه بودند. قبل و بعد از 8 جلسه تمرین ، فعالیت عضلانی( RMS ) عضلات سرینی بزرگ، سرینی میانی، راست رانی، مایل داخلی، مایل خارجی، دوسر رانی و نیمه وتری، زاویه افت لگن و والگوس زانو در انتهای SLS ثبت شد. مقایسه متغیر های بین دو گروه توسط آزمون آماری تی مستقل و مقایسه در هر گروه توسط تی زوجی، با سطح معناداریی 0.05 صورت گرفت.

یافته‌ها: قبل از تمرین نتایج تحلیل آماری تفاوت معناداری در زاویه افت لگن بین دو گروه نشان نداد (0/05&leP)، ولی زاویه والگوس زانو در گروه تجربی به شکل معناداری بیشتر از گروه کنترل بود(0/05&geP). هرچند فعالیت عضلانی (MVC %) در تمامی عضلات گروه تجربی بیشتر از گروه کنترل بود ولی به غیر از عضله دوسر رانی (0/05&geP) تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد(0/05&leP). نتایج مقایسه قبل و بعد از تمرین در گروه تجربی تفاوت معناداری در کاهش والگوس زانو نشان نداد (0/05&leP)، با این وجود واالگوس زانو حدود 2 درجه کاهش یافت و علیرغم کاهش MVC % در تمامی عضلات تنها عضله راست رانی کاهش معناداری نشان داد (0/05&geP). در گروه کنترل نیز تفاوت معناداری در هیچ یک از متغیر ها مشاهده نشد(0/05&leP).

نتیجه گیری: یافته ها نوعی ضعف عصبی عضلانی را در گروه تمرینی نشان میدهد که به دنبال تمرین تا حدی بهبود یافته است چراکه فعالیت و صرف انرژی کمتر عضلانی برای انجام حرکت خاص با کینماتیک مشابه نشان دهنده بهبود کنترل حرکتی یا ایجاد یادگیری است . به نظر میرسد تمرین اصلاحی مقابل آینه با فعال کردن نورون های آینه ای مسئول این یادگیری باشد . از طرفی فعالیت کمتر عضلانی در حرکات، کاهش خستگی را به دنبال دارد و از آن جا که بسیاری آسیب ها با خستگی ارتباط دارند می توان گفت با کاهش خستگی احتمالا بروز آسیب نیز کاهش می یابد . هرچند شواهدی وجود دارد که که این تمرینات باعث تغییرات مثبتی در والگوس زانو و فعالیت عصبی عضلانی اندام تحتانی می شود، ولی برای نتیجه گیری قطعی انجام مطالعات بیشتر مورد نیاز است.

متن کامل [PDF 490 kb]   (4189 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردی | موضوع مقاله: فیزیوتراپی
دریافت: 1393/5/11 | پذیرش: 1393/12/8 | انتشار: 1394/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه آرشیو توانبخشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Archives of Rehabilitation

Designed & Developed by : Yektaweb