URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1406-fa.html
هدف: شواهد گوناگونی، الگوی تغییر یافته کارکردهای ادراکی را در مغز افراد اُتیسم نشان دادهاند، که خود میتواند مرتبط با و یا علت دیگر علایم تشخیصی این اختلال باشد . در مطالعه حاضر سازماندهی ادراکی دیداری در کودکان اُتیسم موردبررسی قرار گرفت.این پردزاش ها نیاز به انسجام ادراکی اطلاعات و ارتباطات کارکردی بهنجار بین ساختارهای نورونی مغز دارد.
روش بررسی: 25 پسر اُتیسم با عملکرد بالا و 25 پسر بهنجار رشدی، از نظر پردازش های ادراک دیداری ارزیابی گردیدند. محرک های دیداری شامل تصاویر گسسته(ناکامل) و کامل واز دو نوع تصاویر اشیاء جاندار و غیرجاندار بود که در صفحه نمایشگر ارائه میگردید و تکلیف آزمونی شامل نامگذاری سریع و دقیق تصاویر دیده شده بود. جهت مقایسه پاسخها در دو گروه از آزمون t مستقل و برای بررسی تاثیر عوامل درجه تکمیل (وضوح) ونوع تصویر بر پردازش های دیداری نمونهها از تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری استفاده شد.
یافتهها: اثر تعاملی درجه تکمیل، نوع تصویر و گروه بر پردازش های دیداری نمونهها معنادار بود (P<0/05). همچنین کودکان اُتیسم هم در نامیدن تصاویر ناکامل ونیز بازشناسی اشیاء غیرجاندار عملکرد پایین تری داشتند (P=0/000)، در حالیکه هر دو گروه در بازشناسی تصاویر کامل اشیاء جاندار و غیر جاندار یکسان بودند (P=0/597) .از سویی کلیه نمونههای مطالعه در نامگذاری تصاویر کامل بهتر از گسسته عمل کردند (P=0/000) .
نتیجه گیری: نقص در بازشناسی تصاویر گسسته اشیاء، بخصوص، غیرجاندار، می تواند نشانگر اختلال در پردازش های مرتبط با انسجام مرکزی اطلاعات دیداری در مغز کودکان اُتیسم باشد. تشخیص این تصاویر در این کودکان به طور معنادار با کودکان هنجار متفاوت بوده که میتواند نشانگر اختلال در سازمان ادراکیِ دیداری و شاهدی برای از هم گسیختگی ارتباطات کارکردی بین نواحی مغز میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |