URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1345-fa.html
هدف: هدف این مطالعه، تعیین روایی افزایشی فرم تجربی در مقایسه با فرم COPM به تنهایی، در تعیین مشکلات عملکرد کاری مادران دارای کودک فلج مغزی بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه ی دو مرحله ایِ پالایش آیتم، برای فرم تجربی مکمل مقیاس COPM بود. در مرحله اول، طراحی فرم تجربی و انجام امکان تکرارپذیری آن و در مرحله دوم پالایش آیتم ها صورت گرفت. برای بررسی امکان تکرار پذیری، فرم تجربی در اختیار 30 نفر از مادران کودکان فلج مغزی، و به منظور پالایش آیتمهای فرم تجربی، در ابتدا نسخه فارسی COPM و در ادامه فرم تجربی در اختیار 21 نفر از مادران مراجعه کننده به کلینیکهای کاردرمانی شهر تهران قرار گرفت
یافتهها: در مرحله اول، ضریب تکرار پذیری نسبی برای همه خرده مقیاس های فرم تجربی، بالای 0/7 بود. در مرحله پالایش آیتم، در زیر بخشهای مدیریت امور خانه، تفریح بی سر و صدا، تفریح پر جنب و جوش و معاشرت در فرم COPM به تنهایی با فرم COPM بهمراه فرم تجربی تفاوت معنی داری دیده شد (0/01>P).
نتیجهگیری: فرم تجربی کمک می کند تا مشکلات عمکرد کاری مهمتر و بیشتری از مادران کودکان فلج مغزی مشخص گردد. لذا استفاده از فرم تجربی، برای شناخت بهتر تغییرات اکوپیشنهای مادران کودکان فلج مغزی توصیه می شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |