URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1286-fa.html
هدف: هدف این پژوهش مقایسه وضوح گفتار کودکان کاشت حلزون شده، دارای سمعک و کودکان با شنوایی هنجار در شهرستانهای تهران بود.
روش بررسی: در این پژوهش تحلیلی و مقایسهای، شصت کودک پنج تا هفت سال شرکت کردند. آنها به سه گروه بیستنفری تقسیم شدند؛ بهنحویکه گروه اول و دوم بهترتیب، از کودکان کاشت حلزون شده و دارای سمعک بودند که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند؛ درحالیکه گروه سوم، شنوایی هنجار داشتند و به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای استفادهشده در این پژوهش، آزمون هوشی ریون و مقیاس تعیین سطح وضوح گفتار بود. اطلاعات جمعآوریشده با استفاده از تحلیل پراکنش یکطرفه و آزمون تعقیبی شفه تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات وضوح گفتار کودکان با شنوایی هنجار به طور معناداری بیشتر از دو گروه دیگر بود (۰/۰۵>P)، ولی میانگین نمرات وضوح گفتار کودکان کاشت حلزون شده و کودکان دارای سمعک تفاوت معناداری نداشت (۰/۰۵>P).
نتیجهگیری: وضوح گفتار در کودکان با شنوایی هنجار بهتر از کودکان کاشت حلزون شده و دارای سمعک بود ولی از آن جایی که وضوح گفتار یک پدیده پیچیده و چند بُعدی است، به برنامه توانبخشی ویژهای نیاز است تا تحول بیشتری در مهارت گفتاری کودکان کاشت حلزون شده یا دارای سمعک ایجاد شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |