هدف: هدف این تحقیق بررسی تأثیر برنامه توانبخشی قلبی مبتنی بر بیمارستان بر روی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی بیمارستان بقیه ا... در سال 1389 بوده است.

روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی 50 بیمار مبتلا به سکته قلبی بر اساس شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند (25 نفر در گروه مداخله و 25 نفر در گروه کنترل). روش نمونه گیری در این پژوهش برای گروه مداخله به صورت پشت سر هم و برای گروه کنترل به صورت تصادفی جور شده با اعضای گروه آزمایش (بر اساس سن، جنس و سطح تحصیلات) انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک، کیفیت زندگی مک نیو و مصاحبه جمع آوری گردید. گروه مداخله طی 20 جلسه تحت آموزش نظری و عملی برنامه توانبخشی قلبی در بیمارستان مشتمل بر آشنایی با سکته قلبی، عوارض و درمان آن، عوامل خطرزای بیماری و کنترل آنها قرار گرفت. برای بیماران گروه کنترل نیز مداخله ای صورت نگرفت. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت بررسی تفاوت نمرات گروه مداخله و کنترل آزمون تی زوجی و تی مستقل استفاده شده است.

یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان دهنده افزایش کیفیت زندگی بیماران گروه مداخله پس از انجام توانبخشی قلبی در بیمارستان می باشد. می توان تفاوت میانگین قبل و بعد کیفیت زندگی در ابعاد جسمی (P<0/05)، روحی روانی (P<0/05)، اجتماعی (P<0/05) و کل (P<0/05) در گروه مداخله را به اجرای برنامه توانبخشی قلبی مبتنی بر بیمارستان نسبت داد.

نتیجه‌گیری: نتیجه گیری می شود که برنامه ‌توانبخشی قلبی مبتنی بر بیمارستان بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی مؤثر است.