URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1250-fa.html
هدف: این پژوهش با هدف طراحی و تعیین روایی و پایایی ابزار ارزیابی صلاحیت بالینی کاردرمانگران انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه که از نوع ابزارسازی است، با مرور مطالب و چکلیستها، تعداد زیادی گویههای مربوطبه صلاحیت بالینی استخراج شد. این گویهها در دو جلسۀ گروهی و زیر نظر پانزده تن از خبرگان مطرح و تحلیل شد و درنهایت، پرسشنامهای با ۶۶ گویه تهیه شد. سپس، براساس نظر متخصصان کاردرمانی و شیوۀ لاواشه، روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به دو روش کمّی و کیفی تعیین گردید. بهمنظور تعیین پایایی از روش مطالعۀ آزمایشی، آزمونبازآزمون و محاسبۀ همبستگی درونی برای تأیید پایایی استفاده شد.
یافتهها: ابزار ارزیابی صلاحیت بالینی با ۵۴ پرسش در ۷ حیطه طراحی شد که عبارت است از: تفکر انتقادی، فرایند عملکرد، ارتباط مؤثر، مسئولیت حرفهای، مدیریت محیط درمان، دانش عملکردی و اقدام به رشد حرفهای. روایی صوری و محتوایی با نظر هیئت خبرگان محاسبه و با CVR=۰/۸۴ تأیید شد. پایایی ابزار تهیهشده در مطالعۀ آزمایشی نیز بررسی و روش آزمون - بازآزمون، ضریب همبستگی پیرسون ۰/۹۹۵ را نشان داد. همبستگی درونی پرسشها نیز با محاسبۀ ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد و عدد ۰/۹۷۳ را نشان داد.
نتیجهگیری: ابزار مناسب برای بررسی صلاحیت بالینی کاردرمانگران با ۵۴ گویه در ۷ حیطه تهیه شد. روایی و پایایی این ابزار را خبرگان و نمونۀ ۳۰نفرۀ کاردرمانگران تأیید کردند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |