هدف: بررسیشاخص‌های تعادلی ورزشکاران حرفه‌ای مبتلا به درد پاتلوفمورال و مقایسه وضعیت تعادل آنها با ورزشکاران سالم هدف این پژوهش بوده است.

روش بررسی: تحقیق غیر تجربی حاضر از نوع مقایسه‌ای مورد-شاهدی بود که 16 ورزشکار مرد تیم‌های ملی مبتلا به این سندرم با انتخاب ساده و هدفمند و 16 ورزشکار مرد سالم تیم‌های ملی که بر اساس متغیرهای وزن، قد، سن، رشته ورزشی و غالب بودن اندام تحتانی با گروه مورد جور شده بودند، در آن شرکت کردند. جهت ارزیابی تعادل از سیستم ثباتی بایودکس استفاده گردید و سه شاخص ثبات کلی، قدامی-خلفی و طرفی در دو وضعیت چشم باز و بسته روی پای غالب مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون‌های آماری کولموگروف-اسمیرنوف و تی مستقل جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد.

یافته‌ها: در وضعیت چشم باز فقط شاخص تعادلی کلی (۰/۰۵=P) تفاوت معناداری را بین دو گروه نشان داد. همچنین در وضعیت چشم بسته هم شاخص تعادلی کلی (۰/۰۰۴=P) و هم شاخص قدامی-خلفی (۰/۰۱=P) تفاوت معناداری داشتند. اما تفاوت معناداری بین دیگر شاخص‌ها مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: به نظر میرسد شاید شاخص های ثباتی ورزشکاران مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال، به علت کاهش فعالیت عضلانی ناشی از درد پاتلوفمورال، دستخوش اختلال و کاهش شده باشد.