مقایسه فعالیت عضلات عرضی و مایل داخلی شکمی هنگام تمرین گود کردن شکم در دو وضعیت خوابیده به پشت و چهاردست و پا در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با استفاده از اولتراسونوگرافی

امیری, محسن; صلواتی , مهیار; رفیعی, فرهاد; نورسته, اصغر

دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1391 ) دوره، شماره، فصل و سال، شماره مسلسل | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Amiri M, Salavati M, Rafiei F, Norasteh A. Transverse Abdominus and Internal Oblique Muscle Activity During Hollowing Exercise in Supine and Four Points Kneeling Positions in Males Suffering From Non-Specific Chronic Low Back Pain Utilizing Diagnostic Ultrasonography. jrehab 2012; 13 (2) :33-40
URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1034-fa.html

امیری محسن، صلواتی مهیار، رفیعی فرهاد، نورسته اصغر. مقایسه فعالیت عضلات عرضی و مایل داخلی شکمی هنگام تمرین گود کردن شکم در دو وضعیت خوابیده به پشت و چهاردست و پا در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با استفاده از اولتراسونوگرافی. مجله توانبخشی. 1391; 13 (2) :33-40

URL: http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/article-1-1034-fa.html

مقایسه فعالیت عضلات عرضی و مایل داخلی شکمی هنگام تمرین گود کردن شکم در دو وضعیت خوابیده به پشت و چهاردست و پا در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با استفاده از اولتراسونوگرافی

محسن امیری^*

¹، مهیار صلواتی²

، فرهاد رفیعی²

، اصغر نورسته

1- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. ، m.amiri@uswr.ac.ir
2- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

چکیده: (26368 مشاهده)

هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر وضعیت‌های مختلف بدن بر فعالیت عضلات شکمی در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می‌باشد. روش بررسی: تغییر ضخامت عضلات عرضی و مایل داخلی شکم ۲۰ مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی (۹±۳۹ سال) و ۲۰ مرد سالم (۸±۳۷ سال) طی مانور گود کردن شکم در دو وضعیت خوابیده به پشت و چهاردست و پا با اولتراسونوگرافی اندازه‌گیری شد. حاصل تقسیم تغییر ضخامت مایل داخلی بر ضخامت عرضی شکم جهت جداسازی فعالیت این دو عضله محاسبه گردید.

روش بررسی: تغییر ضخامت عضلات عرضی و مایل داخلی شکم 20 مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی(9±39 سال) و 20 مرد سالم (8±37 سال) طی مانور گود کردن شکم در دو وضعیت خوابیده به پشت و چهاردست و پا با اولتراسونوگرافی اندازه گیری شد. حاصل تقسیم تغییر ضخامت مایل داخلی بر ضخامت عرضی شکم جهت جداسازی فعالیت این دو عضله محاسبه گردید.

یافته‌ها: تغییر ضخامت عضله عرضی شکم در هر دو وضعیت خوابیده به پشت (۰/۰۰۱>P) و چهاردست و پا (۰/۰۰۱>P) بین گروه سالم و بیمار، نسبت تغییر ضخامت عضله مایل داخلی به عرضی شکم در هر دو وضعیت خوابیده به پشت (۰/۰۰۲=P) و چهاردست و پا (۰/۰۰۶=P) بین دو گروه ، تغییر ضخامت عضلات عرضی (۰/۰۱۲=P) و مایل داخلی شکم (۰/۰۰۳=P) بین دو وضعیت خوابیده به پشت و چهاردست و پا در گروه بیمار و نسبت تغییر ضخامت عضله مایل داخلی به عرضی شکم بین دو وضعیت خوابیده به پشت و چهاردست و پا در گروه بیمار (۰/۰۰۱>P) می‌باشند دارای تفاوت معنادار می‌باشند.

نتیجه‌گیری: بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی توانایی کمتری نسبت به افراد سالم در انقباض مجزای عضله عرضی از مایل داخلی شکم طی تمرین گود کردن شکم دارند و در بیماران، در وضعیت خوابیده به پشت نسبت به وضعیت چهاردست انقباض عضله عرضی شکم بهتر انجام می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: عضلات شکمی، اولتراسونوگرافی، تمرین گودکردن شکم

متن کامل [PDF 949 kb] (2515 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فیزیوتراپی
دریافت: 1390/11/15 | پذیرش: 1391/12/20 | انتشار: 1391/12/20

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه آرشیو توانبخشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb