مسعود غریب، ناهید رحمانی،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
با ظهور کووید ۱۹ فعالیت‌های بالینی و حرفه‌ای کلینیک‌های خصوصی و سیستم‌های بهداشت عمومی به چالش کشیده شد. توانبخشی از راه دور به منظور ارائه خدمات توانبخشی در همه‌گیری کووید ۱۹ لازم است. در برخی کشورها ارائه خدمات توانبخشی از راه دور از سال‌ها قبل وجود داشته و زیرساخت‌ها، قوانین و دستورالعمل‌های لازم برای آن در نظر گرفته شد، اما در ایران هنوز آیین‌نامه یا دستورالعملی برای آن وجود ندارد. انجمن‌ها و برد‌های تخصصی می‌توانند نقش بسیار مهمی در تدوین این قوانین داشته باشند. کووید ۱۹ می‌تواند فرصت مناسبی جهت شروع توانبخشی از راه دور در ایران باشد.
الیاس منفرد، محسن واحدی، حجت الله حقگو،
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
اهداف: مشارکت اجتماعی و درگیری در فعالیت‌های روزمره زندگی مستلزم حفظ انواع روابط اجتماعی، روابط با دیگران و درگیری در فعالیت‌های مختلف اجتماعی و روزمره زندگی است. مشارکت اجتماعی مناسب و درگیری در فعالیت‌های روزمره زندگی، احساس دلبستگی را افزایش می‌دهد، احساس هویت سازگار و منسجم را فراهم می‌کند و بر احساس ارزش، تعلق و وابستگی فرد به جامعه می‌افزاید. عدم وجود ارتباطات اجتماعی، منجر به اضطراب، تنهایی، افسردگی، وحشت، اختلالات روانی و بسیاری دیگر از مسائل در زندگی افراد می‌شود و به‌طورکلی بر جامعه تأثیر می‌گذارد. بیماری کرونا ویروس جدید به نام کووید ۱۹، در دسامبر ۲۰۱۹ در چین کشف شد. فقط در مدت یک سال، گزارش شده است که کووید ۱۹ بیش از ۸۵ میلیون نفر ( تا اول ژانویه ۲۰۲۱) را در سراسر جهان مبتلا کرده است که بیش از ۱/۸ میلیون نفر از این افراد فوت کرده‌اند. در حالی که کویید۱۹ به بیماری همه‌گیر تبدیل شده است، اقدامات بهداشتی عمومی برای قطع انتقال آن از انسان به انسان ممکن است شامل قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی باشد. این اقدامات تحرک را در سطح جامعه محدود ساخته یا افراد را از یکدیگر جدا می‌کند. به دلیل فاصله‌گذاری اجتماعی و اقدامات قرنطینه‌ای در بسیاری از کشورها، مشارکت مردم در بسیاری از زمینه‌های زندگی اجتماعی و فعالیت‌های روزمره مختل شده است. هدف از این مطالعه، ارائه بینشی در مورد تأثیرات همه‌گیری کووید ۱۹بر یکپارچگی در فعالیت‌های منزل، یکپارچگی در اجتماع و یکپارچگی در فعالیت‌های مولد و در کل تعیین مشارکت اجتماعی در طی این همه‌گیری است. یافته‌های این مطالعه کمک می‌کند تا با یک برنامه‌ریزی مناسب، صرف نظر از ترس و تهدیدات این بیماری، راه حلی برای غلبه بر انزوای اجتماعی ناشی از بیماری پیدا شود.
روش بررسی: در خردادماه سال ۱۳۹۹، پرسش‌نامه تلفیق اجتماعی (CIQ) که یکپارچگی در منزل، یکپارچگی در اجتماع و یکپارچگی در فعالیت‌های هدفمند و مولد را اندازه‌گیری می‌کند، همراه با اطلاعات جمعیت‌شناختی مورد نیاز در یک قالب مبتنی بر وب رونویسی شد. شرکت‌کنندگان با استفاده از یک لینک منبع جهانی (URL) که از طریق ایمیل و پیام‌رسان واتس‌آپ برای آن‌ها ارسال شد، به شرکت در این پژوهش دعوت شدند تا با مراجعه به وب‌سایت نظرسنجی در جهت تکمیل پرسش‌نامه اقدام کنند. درمجموع ۴۶۱ نفر (با میانگین سنی ۵/۸±۳۶/۸۶ سال) در یک مطالعه مقطعی، پرسش‌نامه تلفیق اجتماعی را تکمیل کردند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش شامل لیست طولانی از دانش‌آموزان، بیماران و افراد معلول، خانواده‌ها و اقوام آن‌ها و سایر افرادی بودند که می‌توانستند در ایران از تلفن‌های هوشمند، رایانه، تبلت و لپ‌تاپ استفاده کنند. پس از آن، اثرات کووید ۱۹ بر تعامل اجتماعی با تجزیه و تحلیل نمرات CIQ قبل و بعد از شیوع کووید ۱۹ محاسبه شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: کووید ۱۹ منجر به کاهش یکپارچگی در منزل (P<۰/۰۰۰۱)، یکپارچگی در اجتماع (P<۰/۰۰۰۱)، یکپارچگی در فعالیت‌های مولد و هدفمند (P<۰/۰۰۰۱) و نمره کل آزمون CIQ (P<۰/۰۰۰۱) شد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که چگونه هر سه حوزه CIQ و نمره کل آن به طور قابل توجهی پس از شیوع کووید ۱۹ کاهش یافته است.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد پس از همه‌گیری کووید ۱۹، زندگی اجتماعی افراد به شدت مختل شده است. علاوه بر آسیب‌هایی که این بیماری به مبتلایان خود وارد می‌کند، ترس از آلوده شدن، از دست دادن عزیزان، از دست دادن شغل، از دست دادن فرصت‌های تحصیلی، تفریح، آزادی و حمایت، تأثیرات عمیق روانی دارند. نه‌تنها مبتلا شدن به آن، بلکه ترس از مبتلا شدن به آن منجر به عدم دسترسی به منابعی شده است که می‌تواند مقاومت مردم در مقابل این پاندمی را بهبود بخشد. تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم روان‌شناختی و اجتماعی کووید ۱۹ گسترده است و می‌تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد. بنابراین به منظور کاهش تأثیرات منفی روانی اجتماعی شرایط قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی، اجرای استراتژی‌های ملی برای ارتقای مشارکت‌های اجتماعی از طریق برنامه‌های مبتنی بر ICT پیشنهاد می‌شود.
