هدف: فلج‌مغزی یکی از شایع‌ترین علل ناتوانی جسمی‌ در دوران کودکی است که منجر به مشکلات متعددی در فرد شده، سطح استقلال و مشارکت در انجام فعالیت‌‌های روزمره زندگی را کاهش می‌دهد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر برنامه منزل کاردرمانی بر میزان عملکرد در فعالیت‌‌های روزمره زندگی در کودکان فلج‌مغزی ۵ تا ۱۲ ساله است.

روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، ۴۸ کودک در دسترس به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. تمرینات متداول کاردرمانی طی ۴ ماه برای هر دو گروه انجام شد. گروه مداخله علاوه بر آن از آموزش برنامه منزل به صورت کارگاه و جزوات آموزشی به همراه پیگیری تلفنی استفاده کردند. به منظور ارزیابی فعالیت‌‌های روزمره از آزمون مقیاس سنجش فعالیت‌ها در کودکان (ASK) و به منظور تجزیه و تحلیل از آزمون‌‌های t مستقل، کای اسکوئر، تست دقیق فیشر و آنالیز کوواریانس استفاده شد.

یافته‌ها: اختلاف معنادار در فعالیت‌‌های روزمره زندگی در دو گروه دیده شد (۰/۰۰۱=P). در تمامی‌ خرده‌مقیاس‌‌های فعالیت‌‌های روزمره زندگی-جز خرده آزمون‌ بازی کردن (P>۰/۰۵).

نتیجه‌گیری: برنامه منزل کاردرمانی، باعث افزایش میزان فعالیت‌‌های روزمره زندگی در کودکان فلج‌مغزی می‌شود و می‌تواند در کنار برنامه‌‌های متداول کاردرمانی سودمند واقع شود.