هدف: سن کاشت حلزون یکی از عوامل مؤثر در میزان موفقیت به‌کارگیری این پروتز جهت کسب مهارتهای گفتاری و زبانی کودکان کم شنوا است. از آنجا که تولید صحیح واکه‌ها به‌عنوان یک توانمندی ارتباطی در گفتار شاخص مهمی است، لذا هدف این پژوهش، مقایسه تولید واکه‌های ساده فارسی بین کودکان کم شنوایی که قبل و بعد از سن دو سالگی مورد عمل کاشت حلزون قرار گرفته‌اند و بررسی تفاوتهای بین آنها می‌باشد.

روش بررسی: این تحقیق، به صورت مقطعی – مقایسه‌ای، بر روی ۷۰ کودک که قبل از ۲ سالگی و ۷۰ کودک که بعد از ۲ سالگی مورد عمل کاشت حلزون قرار گرفته و به‌صورت ساده از نمونه‌های در دسترس در بیمارستانهای امیراعلم و حضرت رسول (ص) تهران و با توجه به معیارهایی مثل داشتن صحت جسمی و ذهنی کامل، تک زبانه بودن، گذراندن ۱±۹ ماه توانبخشی، نداشتن والدین کم شنوا و عدم سابقه بیماریهای خاص انتخاب شده بودند، انجام شد. همچنین ۲۳۸ کودک طبیعی به‌عنوان گروه معیار به‌صورت تصادفی ساده از مهدکودکهای شهر تهران انتخاب شدند. شش واکه ساده فارسی /ای، اِ، اَ، آ، اُ، او/ براساس نمره میانگین فورمنت فرکانسهای اول و دوم واکه‌ها بین سه گروه مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل فورمنت فرکانسهای واکه‌ای از ویرایش ۲/۱ نرم‌افزار اکوستیکی SFSwin و جهت تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد.

یافته‌ها: میانگین فورمنت فرکانسهای واکه‌ای F۲/u/ (P=۰/۰۰۶)، F۲/o/ (P=۰/۰۱۲)، F۲/a/ (P=۰/۰۱۲) / F۲/æ (P=۰/۰۳۹)، F۲/e/ (P=۰/۰۰۶)، F۱/e/ (۰۱۱/۰P=) و F۲/i/ (۰۴۶/۰P=) در دو گروه دارای اختلاف معناداری بود، ولی اختلاف نمره میانگین فورمنت فرکانسهای واکه‌ای F۱/u/، F۱/o/، F۲/a/،‌ F۲/æ/ و F۱/i/ بین دو گروه معنادار نبود (P<۰/۰۵). فورمنت فرکانسهای واکه‌ای هیچ یک از شش واکه ساده فارسی بین گروه زیر دو سال کاشت‌شده و گروه طبیعی تفاوت معناداری نداشت (P<۰/۰۵).

نتیجه‌گیری: با توجه به وجود اختلاف معنادار در تولید واکه‌ها بین دو گروه کودکان کاشت حلزون شده و عدم اختلاف معنادار بین کودکانی که زیر ۲ سالگی کاشت حلزون شده‌اند با کودکان طبیعی، می‌توان نتیجه گرفت که انجام کاشت حلزون در سنین زیر ۲ سال در کودکان کم‌شنوا، از بسیاری مشکلات احتمالی در مهارتهای گفتاری و زبانی و خراب‌گویی‌های واکه‌ای آنها جلوگیری خواهد کرد.