هدف: کنش‌پریشی کلامی و دهانی، نشانگر اختلال برنامه‌ریزی حرکات دهانی کلامی و غیر کلامی هستند. مطالعۀ آنها به فهم چگونگی کنترل حرکتی گفتار کمک می‌کند. هدف تحقیق حاضر شناسایی بیماران دارای کنش‌پریشی دهانی و کلامی، میزان هم رویدادی و شدت آن بود.

روش بررسی: در این مطالعۀ غیر تجربی، ۵۵ بزرگسال شامل۲۲ زن و ۳۳ مرد با دامنه سنی ۲۳ تا ۸۴ سال و دارای ضایعۀ مغزی چپ به روش در دسترس انتخاب و با آزمایه‌های کنش‌پریشی کلامی و کنش‌پریشی دهانی آزمایش و فیلم برداری شدند. سه آسیب شناس گفتار و زبان به صورت مستقل شدت کنش‌پریشی را نمره گذاری کردند. تحلیل داده‌ها با آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی فی و ضریب توافقی سی و با استفاده از نرم افزارSPSS  نسخۀ ۱۲ انجام شد.

یافته‌ها: میانگین کنش‌پریشی دهانی و کلامی در افراد دارای و بدون کنش‌پریشی دهانی و کلامی تفاوت معنادار نشان داد (۰/۰۰۱>P) و ۴۲ بیمار هر دو نوع کنش‌پریشی را با همبستگی معنادار نشان دادند (r=۰/۷۵, P<۰/۰۰۱) نفر بدون کنش‌پریشی و ۷ نفر فقط یک نوع کنش‌پریشی داشتند. مقایسۀ هم رویدادی اختلالات (۰/۵۹=Phi) و شدت‌های مختلف کنش‌پریشی دهانی و کلامی (۰٫۶۸=C) نشانگر توافق نسبتاً بالا بود (۰/۰۰۱>P).

 نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر هم رویدادی بالای اختلالات کنش‌پریشی دهانی و کلامی را آشکار ساخت که نشان می‌دهد کنترل حرکتی گفتار تحت تاثیر کنترل حرکتی عمومی‌تر کلامی و غیر کلامی قرار دارد.

.

هدف: چگونگی ارتباط میان طول گفته با ناروانی های لکنت در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف این پژوهش نیز، بررسی تاثیر طول گفته بر میزان ناروانی گفتار کودکان و بزرگسالان لکنتی فارسی زبان در تکلیف گفتار خودانگیخته می باشد. نتایج بدست آمده می تواند جهت شناخت بیشتر ماهیت لکنت کودک و بزرگسال و نیز یافتن شیوه های مناسب تر برای درمان آن کاربرد داشته باشد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است در این مطالعه از روش نمونه گیری آسان استفاده شده است به این ترتیب که ۱۵ بزرگسال لکنتی تک زبانه و فارسی زبان ۱۵ سال به بالا و ۱۵ کودک لکنتی تک زبانه و فارسی زبان ۴ تا ۶ ساله می باشند. پس از تائید لکنت به کمک آزمون ابزار SSI-۳، نمونه ای ۳۰ دقیقه ای از گفتار کودکان و بزرگسال ضبط و فیلمبرداری شد. سپس ناروانی و طول گفته های هر فرد مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss و با استفاده از آزمون آماری تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین طول جملات ناروان نسبت به روان به طور معناداری در هر دو گروه بیشتر بود. (P=۰/۰)

نتیجه‌گیری: در تکلیف گفتار خودانگیخته، با افزایش طول گفته، میزان ناروانی گفتار کودکان و بزرگسالان لکنتی افزایش معناداری می‌یابد.