روشنک بقایی رودسری، علی استکی، غلامرضا امینیان، اسماعیل ابراهیمی تکامجانی، محمد ابراهیم موسوی، سمانه حسین زاده،
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
اهداف استئوآرتریت زانو بیماری رایج، پیشرونده و مزمنی است که تقریباً ۱۳ درصد جمعیت بالای ۶۰ سال را درگیر کرده است. استئوآرتریت با ایجاد بد راستایی در زانو در صفحه فرونتال به دنبال تخریب غضروف مفصلی باعث ناتوانی حرکتی پیشرونده و تغییر در پارامترهای راه رفتن، کاهش عملکرد و کیفیت زندگی بیماران می‌شود. بریس‌ها به عنوان یک مداخله مکانیکال، یک درمان موفق برای استئوآرتریت زانو و بد راستایی ناشی از آن هستند. بریس‌ها با استفاده از مکانیسم سه نقطه فشار باعث ایجاد راستای طبیعی در زانو توسط استرپ‌های متصل به شل‌های ران و ساق می‌شوند که منجر به کاهش بار ایجادشده در قسمت داخلی زانو و اصلاح راستای وارومی می‌شود. این کار باعث توزیع مناسب نیرو در طی راه رفتن در زانو می‌شود. اما اعمال نیروی ثابت به صورت سه نقطه فشار بر ساق، ران و مفصل زانوی مبتلا، باعث کاهش زاویه اداکتوری زانو در همه مراحل راه رفتن می‌شود و این در حالی است که اصلاح زاویه اداکتوری زانو در مبتلایان، فقط در فاصله ۳۰ تا ۶۰ درصد از مرحله استانس راه رفتن که انحراف زانو به اوج می‌رسد، ضروری به نظر می‌آید. هدف این مطالعه، طراحی و ساخت مفصل بریس با مکانیسم جدید اصلاح منقطع واروم برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو و بررسی تأثیر آن بر پارامترهای راه رفتن یک بیمار به عنوان مطالعه اولیه بود.
روش بررسی طراحی مفصل جدید بریس زانو بر اساس تبدیل حرکت اکستنشن زانو در انتهای سویینگ در صفحه ساجیتال به حرکت ابداکشن در صفحه فرونتال با کشش قطعه تبدیل‌کننده بود. راه رفتن فرد شرکت‌کننده در دو حالت با و بدون بریس ارزیابی شد. متغیرهای سینماتیک شامل زوایای مفصل زانو در صفحات ساجیتال و فرونتال و متغیرهای فضایی زمانی راه رفتن بیمار اندازه‌گیری و ثبت شدند.
یافته‌ها نتایج کلی عملکرد مفصل جدید بریس روی زانو نشان داد زاویه فلکشن زانو در فاز سویینگ از۴۴/۷۲ درجه به ۴۶/۱۹ درجه در زمان استفاده از بریس افزایش یافت. همچنین زاویه اداکشن زانو در فاز استانس از ۴/۲۵درجه به ۲/۳ درجه کاهش یافت و سرعت راه رفتن بیمار هنگام پوشیدن بریس از۰/۸۸ متر بر ثانیه به ۰/۹۳ متر بر ثانیه افزایش پیدا کرد. از سوی دیگر طول گام از۱/۱۲۵ متر به ۱/۱۴۵ متر در زمان استفاده از بریس افزایش یافت و در صد فاز استانس در زمان استفاده از بریس از ۶۳/۵۳ به ۶۲/۶۸ کاهش پیدا کرد.
نتیجه‌گیری در این مطالعه تک‌نمونه ای، بریس زانو با مفصل جدید توانست به اصلاح راستای مفصل زانو درصفحه فرونتال و ساجیتال کمک کند و بر پارامترهای راه رفتن بیمار مؤثر باشد. به نظر می‌آید در صورت به دست آوردن همین نتایج در یک مطالعه بالینی با مقیاس بزرگ، این بریس می‌تواند جانشینی مناسب برای روش‌های تهاجمی و ارتوزهای نامناسب باشد.
