پیش‌زمینه: این مطالعه با هدف ارزیابی قابلیت اطمینان درون‌ارزیاب و بین‌ارزیاب نسخه‌های اصلاح‌شده از آزمون‌های بالینی پرکاربرد برای ارزیابی طول عضلات خم‌کننده و بازکننده زانو انجام شد. این آزمون‌ها از اجزای اساسی ارزیابی قامت در کودکان و نوجوانان هستند که به شناسایی ناهنجاری‌های قامتی و اطلاع‌رسانی برای راهبردهای درمانی یا پیشگیرانه مناسب کمک می‌کنند. یافته‌ها امکان‌پذیری استفاده از نسخه‌های اصلاح‌شده در تحقیقات علمی را تعیین خواهند کرد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه ۷۶ کودک (۳۷ دختر) با میانگین سنی ۱۳.۲۴ سال شرکت کردند. اندازه‌گیری‌ها توسط دو ارزیاب در یک روز، و همچنین با فاصله‌های زمانی دو و پنج روز انجام شد. شاخص‌های قابلیت اطمینان شامل ضرایب همبستگی درون‌کلاسی (ICC)، خطاهای استاندارد اندازه‌گیری، و کمترین تفاوت قابل تشخیص محاسبه شدند.
نتایج: نتایج هر دو آزمون اندازه‌گیری طول عضله، قابلیت اطمینان خوب تا عالی را نشان دادند، چه زمانی که اندازه‌گیری‌ها توسط یک ارزیاب پس از ۲ یا ۵ روز انجام شدند و چه زمانی که توسط ارزیاب‌های مختلف در همان روز یا فواصل زمانی مشابه انجام شدند. پایین‌ترین ضریب ICC محاسبه‌شده برابر با ۰.۷۹ مربوط به آزمون طول عضلات خم‌کننده زانو در سمت چپ بدن بود. در سایر موارد، ضرایب ICC بالاتر از ۰.۸۰ به دست آمدند.
نتیجه‌گیری: پس از اعمال اصلاحات خاص، امکان دستیابی به سطح بالایی از قابلیت اطمینان در دو آزمون اندازه‌گیری طول عضله مورد بررسی وجود دارد، که استفاده از نسخه‌های اصلاح‌شده در محیط‌های علمی را توجیه می‌کند.
