هدف: حوادث عروقی سیستم عصبی پس از سرطان و بیماریهای قلبی، سومین علت مرگ و میر در دنیا محسوب می‌گردد. یکی از راههای رایج درمان تجویز داروهای ترومبولیتیک است. اما این روش در حال حاضر در کشور ما قابل اجرا و در دسترس نیست. لذا تحقیقات بیشتر بر استفاده از داروهای ضد پلاکتی و ضد انعقادی معطوف شده است. بهمین منظور این مطالعه با هدف مقایسه اثرات آسپرین و هپارین در حوادث عروقی ایسکمیک ترومبوتیک مغزی در ۴۸ ساعت اول وقوع استروک طراحی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی بیمارانیکه در بخش اعصاب بیمارستان سینا همدان بستری بودند و شرایط ورود به مطالعه را داشتند به صورت تصادفی در یکی از دو گروه درمان با هپارین و درمان با آسپرین قرار گرفتند .در گروه هپارین ۳۲ نفر و در گروه آسپرین ۳۰ بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. علائم بالینی بیماران در فرم مخصوص ثبت و درمان داروئی شروع شد. در گروه هپارین، ابتدا ۱۰۰ واحد هپارین به ازاء هر کیلو گرم وزن بدن به صورت وریدی تزریق و سپس ۱۰۰۰ واحد در ساعت به صورت وریدی و به مدت ۴۸ ساعت تجویز شد. در گروه آسپرین ۳۲۵ میلی گرم آسپرین به صورت خوراکی یک بار در روز و به مدت دو روز تجویز شد. ۴۸ ساعت پس از شروع درمان علائم بالینی بیماران مورد ارزیابی مجدد پزشک متخصص قرار گرفت و علائم در فرم مربوطه ثبت شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری مجذور کای آنالیز شد.
یافته‌ها: در گروه هپارین علائم حسی %۸/۴۳ از بیماران بهبود نسبی داشته است و در گروه دریافت کننده آسپرین %۳/۳۳ افراد دارای بهبودی نسبی بوده اند (۰/۰۰۱=P). مقایسه میزان بهبودی ضعف عضلانی در دو گروه نشان می‌دهد که در گروه هپارین %۳/۵۶ از بیماران بهبود نسبی داشته اند ولیکن در گروه دریافت کننده آسپرین در %۳/۳۳ از بیماران علائم نشان‌دهنده بهبود نسبی بوده است (۰/۰۴=P). آزمون آماری تفاوت معنی داری را در بین دو گروه از نظر بهبود وضعیت تکلم نشان می‌دهد (۰/۰۱=P) اما وضعیت عملکرد اسفنگتر و وضعیت بینایی در دو گروه از نظر آماری با هم تفاوتی نداشته است.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در هردو گروه علائم بالینی بیماران بهبود یافته است. اما درمقایسه دو گروه، در بیمارانیکه هپارین دریافت کرده‌اند میزان بهبود علائم بیشتر از گروه دریافت کننده آسپرین بوده است.
