دکتر سید محمد صادق حسینی، محمد هادی رستمی، مهسا بختیاری، دکتر علیرضا سلطانیان، سحر نورانی قرابرقع،
دوره ۲۵، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۳ )
چکیده
هدف این مطالعه به بررسی تأثیر تمرینات عضلات کف لگن بر بی‌اختیاری ادرار و اوقات فراغت زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس پرداخته است.
روش بررسی نوع مطالعه، کارآزمایی نیمه‌تجربی بود و شرکت‌کنندگان تحقیق، ۱۵ زن مبتلا به ام‌اس بودند که در مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده، در مراحل ۷ یا کمتر قرار داشتند. این شرکت‌کنندگان به‌طور در دسترس برای گروه آزمایش انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان دستورالعمل یک برنامه تمرینات ساختاری عضلات کف لگن را دریافت کردند. ارزیابی‌ها در دو مرحله پیش و بعد از مداخله انجام شد. از پرسش‌نامه‌های بی‌اختیاری ادرار ـ فرم کوتاه، اوقات فراغت بیماران ام‌اس و مقیاس شدت خستگی در مطالعه استفاده شد. آزمون ویلکاکسون برای بررسی تأثیر مداخله مورداستفاده قرار گرفت.
یافته‌ها یافته‌ها نشان دادند تمرینات عضلات کف لگن، تأثیر قابل‌توجهی در کاهش بی‌اختیاری ادرار (۰۰۷/p=۰) و افزایش فعالیت‌های تفریحی (۰۰۳/p=۰) در زنان مبتلا به ام‌اس داشته است. بااین‌حال، این تمرینات تأثیر قابل‌توجهی در سطح خستگی شرکت‌کنندگان در مطالعه نداشت.
نتیجه‌گیری پیامدهای پژوهش نشان داد تمرینات کف لگن به‌طور مؤثری عارضه بی‌اختیاری ادرار را کاهش داده و فعالیت‌های تفریحی را در زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس افزایش می‌دهد. این نتایج، اهمیت یک برنامه تمرینی متمرکز بر عضلات کف لگن در مداخلات این بیماران را نشان می‌دهد و به متخصصین بهداشت و افرادی که بهبود کیفیت زندگی خود را می‌طلبند، نکات ارزشمندی ارائه می‌کند. انجام تحقیقات و پیاده‌سازی بیشتر تمرینات کف لگنی به‌عنوان بخشی از راهبردهای جامع مراقبتی ضروری است تا به‌منظور بهینه‌سازی سلامتی زنان مبتلا به ام‌اس، اقدامات لازم صورت گیرد.
