هدف: اسکلروز منتشر بیماری مزمن است که بیشتر ، زنان را گرفتار می کند. بروز بیماری از سن نوجوانی شروع و به تدریج افزایش یافته، بعد از ۳۵ سالگی کاهش پیدا می کند. توزیع چغرافیایی این بیماری بسیار ناهمگون بود و شیوعش از ۵ در صدهزار تا ۲۵۰ درصد هزار متغیر است. ایران، از مناطق با شیوع پایین (۵ درصد هزار) محسوب می شود و با توجه به جمعیت ، انتظار می رود حداقل ۳۰۰۰ بیمار مبتلا به M.S در ایران موجود باشد. توزیع سنی، جنسی و دیگر فاکتورهای اپیدمیولوژیک این بیماری در ایران هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است و این پژوهش گامی در این راه است.

روش بررسی: این مطالعه، روی تمامی بیماران M.S بستری شده در مراکز آموزشی درمانی تهران در سال ،۱۳۷۷ انجام شد.

یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان داد که اکثر بیماران مورد مطالعه مونث (%۶۳/۳ مونث و ۳۶/۴% مذکر) بوده و نسبت جنسی زن به مرد حدود ۱/۷۴ به یک می باشد. اکثر بیماران متاهل بوده و متوسط سن شروع بیماری ۲۸ سال است. اولین تظاهر بیماری در %۴۹/۲ بیماران (بالاترین فراوانی) ضعف اندام و در %۳۳/۷ تاری دید و دوبینی و در %۳۲/۲ اختلالات حسی بود.

نتیجه‌گیری: شایعترین نشانه بالینی، اشکال در راه رفتن بوده و اکثر بیماران با کمک دیگران یا با وسیله کمکی قادر به راه رفتن هستند.

هدف: پژوهش حاضر، با این رویکرد که پاسخگویی مناسب به نیازها و مشکلات دختران و زنان معلول، مستلزم شناسایی اولیه این نیازها و مشکلات است، هدف اصلی خود را تعیین نیازها و مشکلات دختران و زنان دچار معلولیت‎ جسمی - حرکتی، در شهرستان تهران قرار داد.

روش بررسی: نوع این مطالعه توصیفی است. نمونه‎ی مورد بررسی ۲۱۶ دختر و زن دارای معلولیت هستند که با روش انتخاب تصادفی منظم از بین ۱۳۹۵ نفر مراجعه کنندگان مرکز بهزیستی شهرستان تهران انتخاب شدند. جمع‎آوری اطلاعات با استفاده از روش مصاحبه و ابزار پرسشنامه محقق ساخته‎ی ۸۲ سؤالی انجام شد. پرسشنامه بر اساس مرور منابع و نتایج جلسات بحث گروهی متمرکز تنظیم گردید و پس از تعیین روایی محتوی و پایایی آن (با آلفا کرونباخ ۰/۷۶) به اجرا در آمد.

یافته‌ها: بررسی نیازها و مشکلات دختران و زنان دارای معلولیت جسمی - حرکتی، به طور کلی اولویت‎های آنان را در هر زمینه مشخص کرد. اولویت نیاز آموزشی. آموزش جامعه و آموزش حرفه‌ای. نیاز اشتغال: سرویس رفت و آمد و وجود سهیمه‎ خاص برای اشتغال. نیاز به تشکیل خانواده: فراهم آمدن امکان شناخت بیشتر همسر آینده توسط خانواده؛ مشاوره‎ی قبل از ازدواج، رفت و آمد: مناسب‎سازی پیاده‎روها و معابر عمومی، وجود سرویس رفت‎وآمد خاص متناسب با نوع معلولیت؛ نیاز به خدمات توانبخشی: نیاز به وسایل کمک توانبخشی و خدمات آموزشی؛ گذراندن اوقات فراغت: کمکهای مالی برای استفاده از امکانات ورزشی - تفریحی، وجود مکانهای ورزشی متناسب معلولیت آنان؛ برقراری ارتباط: آگاهی دیگران به توانایی‎های افراد معلول در کنار محدودیت، برخورد عادی و بدون ترحم از سوی دیگران و همراهی یکی از نزدیکان هنگام حضور در جمع. اولویت مشکلات در زمینه آموزش: جابجایی و رفت‎وآمد، در دسترس نبودن منابع و امکانات آموزشی؛ اشتغال: جابجایی و رفت و آمد، عدم وجود ضمانتهای اجرایی و حمایت از اشتغال معلولان. مشکل زندگی مشترک: دخالت اطرافیان، خشونت همسر، انجام امور خانه‌داری. خشونت: بی‌توجهی، رفتار پرخاشجویانه رفت و آمد: نامناسب بودن وسایل نقلیه عمومی با توجه به شرایط و نیازهای فرد، نامناسب بودن پیاده‌روها و معابر عمومی. مشکل گذراندن اوقات فراغت: نبودن سرویس رفت و آمد خاص برای استفاده از مکانهای تفریحی - ورزشی، مشکل مالی برای استفاده از امکانات از این مکانها.

نتیجه‌گیری: نتیجه‌ نهایی حاصل از این پژوهش، نه تنها نشان دهنده تنوع مشکلات و نیازهای دختران و زنان دچار معلولیت جسمی – حرکتی در جامعه مورد مطالعه است، بلکه تفاوت اولویت این نیازها و مشکلات را در زمینه‌های آموزش، اشتغال، ازدواج و تشکیل خانواده، رفت و آمد، درمان و توانبخشی، اوقات فراغت، برقراری ارتباط با دیگران، از دیدگاه خود این افراد مشخص می‌کند.

هدف: کاهش شنوایی ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ کودک تازه متولد شده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بیش از ۵۰% از این موارد را به عوامل ژنتیکی نسبت می‌دهند. کاهش شنوایی غیر سندرمی بیش از ۷۰ درصد از موارد ناشنوایی ارثی را شامل می‌شود که ۸۵ درصد از آن را وراثت جسمی مغلوب تشکیل می‌دهد و تا کنون بیش از یکصد جایگاه (locus) برای این نوع ناشنوایی برآورد شده است. ژن‌های مختلفی با این ناشنوایی در ارتباط هستند که عمده‌ترین آنها جهش در ژن کانکسین ۲۶ (CX۲۶) می باشد که در جمعیت های مختلف وجود دارد. جهش در این ژن سبب کاهش شنوایی غیر سندرمی اتوزومی مغلوب می‌شود. هدف این مطالعه غربالگری بیماران برای جهش‌های ژن کانکسین ۲۶ با استفاده از تکنیک PCR / ARMS بود.

روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی از افراد ناشنوا یا کم شنوای مراجعه کننده به مراکز بهزیستی شهرستانهای استان خوزستان به منظور مشاوره ژنتیک، ۵۰ نفر بطور تصادفی انتخاب و ۱۰-۵ میلی لیتر خون از آنها گرفته شد و پس از استخراج DNA کیفیت و کمیت آن با استفاده از اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرار گرفت. جهش del G ۳۵ با روش ARMS/PCR مشخص و نمونه‌های هموزیگوت آن کنار گذاشته شد. نمونه‌هایی که هتروزیگوت یا منفی بودند با روش DHPLC و Direct Sequencing بررسی شدند.

یافته‌ها: در این تحقیق ۱۰۰ کروموزوم (۵۰ فرد بیمار) بررسی شد: ۱۳ کروموزوم (%۱۳) در ژن ۲GJB جهش داشتند که بالاترین شیوع به جهش del G ۳۵ مربوط می شد. سایر جهش‌ها که در این منطقه دیده شد شامل: H۱۲۷R ، (AT) ۲del۳۰۰، H۳۲R و P۱۸۴R بودند. همچنین پلی مورفیسم I۱۵۳V در ۳ کروموزوم شناسایی گردید و پلی مورفیسم V۵۲V نیز در یک خانواده مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: این آمار با آمار سایر کشورهای جهان مشابهت چندانی ندارد و بیانگر وجود احتمالی ژن‌ها و لوکوس های دیگر دخیل در ایجاد ناشنوایی غیر سندرمی اتوزومی مغلوب در این منطقه می‌باشد.

هدف: آناتومی ناحیه ی گردن انسان پیچیدگی خاصی دارد. اولتراسونوگرافی یک تکنیک تصویر برداری مقطعی است که بطور موفقیت آمیز برای تشخیص و اندازه گیری ابعاد آناتومیکی عضلات گردن استفاده شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تغییرات ابعاد عضله ی سمی اسپاینالیس کپیتیس در حین اعمال قدرت ایزومتریکی عضلات صاف کننده گردن می باشد.

روش بررسی: شش ورزشکار حرفه ای جوان در این مطالعه شرکت کردند. از دستگاه اولتراسونوگرافی Real-Time( (Aloka SSD ۱۲۰۰استفاده شد.ابعاد قدامی- خلفی یا (APD ) و ابعاد طرفی (LD ) عضله به طور همزمان در حین صاف کردن ستون فقرات گردن به طور ایزومتریک و در درصد های مختلف انقباضات ارادی ثبت شد.

یافته ها: نتیجه ی محاسبات نشان داد که با افزایش نیروی انقباض ایزومتریک عضلات صاف کننده گردن، اندازه ی عضله ی سمی اسپاینالیس کپیتیس به طور همزمان افزایش یافت. رابطه ی بین اندازه ی عضله و نیروی صاف کنندگی آن در ۱۰۰% انقباض ارادی حداکثر برابر با (r=۰/۷۹, P=۰/۰۵) بود.

نتیجه گیری: استفاده از اولتراسونوگرافی در ارزیابی عملکرد عضله ی سمی اسپاینالیس کپیتیس گردن در حین انقباض ایزومتریک عضلات صاف کننده گردن به طور مفید ظاهر شد.

هدف: وزن هنگام تولد یکی از مهمترین ،ساده ترین ور ایج ترین شاخص های بهداشتی،برای ارزیابی وضعیت نوزادان درهر کشور است.این پژوهش به منظور بررسی مقالات انجام شده در ارتباط با شیوع و عوامل مرتبط با کم وزنی نوزادان درایران انجام شده است.

روش بررسی: این مطالعه به مرور ، تحقیقاتی می پردازد که شیوع و عوامل مرتبط با کم وزنی نوزادان را درهنگام تولد ، در ۱۰ سال اخیر،مورد بررسی قرارداده اند.مقالات باجستجوی اطلاعات موجوددر ۶ پایگاه اطاعاتی(پاپ مد، ایران مدکس، اس آی دی ، ایران داک، اسکولار گوگل، مگ ایران) ،منابع موجود درهر مقاله، وبا استفاده ازکلمات کلیدی،کم وزنی،مرگ ومیر نوزادان، عوامل مرتبط با کم وزنی، شیوع، عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: در کل از۳۶ مطالعه مورد بررسی ۱۴ مقاله عوامل مرتبط با کم وزنی و ۲۲ مقاله هم شیوع و هم عوامل مرتبط با کم وزنی را در هنگام تولد گزارش نمودند که در بیش از %۷۰ آنها شیوع کم وزنی ،(%۱۲-۵)و در۵ مورد شیوع آن (%۱۳-۱/۱۹) گزارش شده است. عوامل مرتبط با کم وزنی هنگام تولد در مقالات عبارت بودند از عوامل دموگرافیک ،عوامل اقتصادی اجتماعی، سبک زندگی وحمایت اجتماعی که دراین بین عوامل دموگرافیک بیشترین ارتباط را داشتند.

نتیجه‌گیری: گرچه تفاوت هایی (از جمله تفاوت در تعریف کم وزنی ، کم یا عدم گزارش دهی ، کم بودن حجم نمونه و...) در روش مطالعات وجود داشته است، اما بطورکلی شیوع کم وزنی در ایران نسبتا بالا بوده لذا آموزش، افزایش مراقبت های دوران بارداری بویژه برای گروه سنی پرخطر را برای کاهش این پیامد بد بارداری پیشنهاد می نماییم

هدف: این مقاله به‌دنبال مطالعه‏ شیوع معلولیت در ایران، ویژگی‏ها و همبسته‏های اقتصادی و اجتماعی آن با استفاده از نتایج سرشماری ۱۳۸۵ است.

روش بررسی: در این مطالعه، از روش تحلیل ثانویه داده‏های خُرد سرشماری ۱۳۸۵ استفاده شد. این داده‏ها در دو سطح فردی و خانوار در قالب نمونه دو درصدی از کل کشور، جمع‌آوری شده است. در این داده‏ها، تعداد ۱۹۸۴۸ نفر دچار معلولیت و ۱۲۳۵۴۴۵ نفر فاقدمعلولیت و همچنین در سطح خانوار، ۱۷۱۶۶ خانوار دارای حداقل یک فرد معلول و ۲۹۸۷۴۱ خانوار بدون فرد معلول بوده‏اند. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از آزمون‌های آماری دو و چندمتغیری از جمله رگرسیون لجستیک در محیط نرم‌افزار SPSS استفاده شد.

یافته‏‌ها: شیوع معلولیت در ایران ۱۴ در هزار برآورد شد و میزان شیوع معلولیت در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری و در میان مردان بیشتر از زنان بود. همچنین نتایج نشان داد افراد دچار معلولیت، وضعیت اقتصادی و اجتماعی پایین‏تر و نامناسب‏تری در مقایسه با افراد فاقدمعلولیت داشتند. به‌علاوه، میزان و شیوع معلولیت برحسب ویژگی ‌ های سرپرست خانوار، وضعیت اقتصادی و رفاه خانوار به‌طورمعناداری متفاوت بود. نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد که زن سرپرست بودن، تحصیلات و موقعیت شغلی پایین سرپرست خانوار، پایین‌بودن سطح رفاه خانوار و سکونت روستایی خانوار احتمال داشتن فرد معلول در خانوار را به‌طورمعناداری افزایش داد.

نتیجه‏‌گیری: وضعیت رفاهی سطح پایین زندگی و ابعاد مختلف فقر در خانوار با احتمال وجود فرد دچار معلولیت در ارتباط است؛ بنابراین، سیاستگذاری‏های رفاهی برای خانوارهای کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه و ارائه بسته‏های خدمات‏رسانی، به‌ویژه نیازهای افراد دارای معلولیت، در راستای کمک به آنان و جامعه پیشنهاد می‏شود .