هدف: هیپرتانسیون یکی از بیماری‌های مزمن است که از نظر هزینه درمانی و مراقبتی، رقم بالایی را به خود اختصاص می‌دهد و شایع‌ترین بیماری قلبی–عروقی به‌حساب می‌آید. به‌علت شیوع بالا (بیش از ۶۰ درصد در افراد بالای ۶۵ سال) این بیماری و افزایش خطر بیماری‌های قلبی–عروقی ناشی از آن یک مشکل عمده بهداشتی است؛ لذا با توجه به موارد مذکور و مزایای روش‌های غیردارویی مؤثر بر فشارخون، پژوهشگر انجام تحقیق حاضر را ضروری می‌داند تا تأثیر برنامه آرام‌سازی پیشرونده عضلانی را روی فشارخون سالمندان مبتلا به هیپرتانسیون اولیه مورد بررسی قرار دهد.
روش بررسی: این پژوهش یک پژوهش نیمه‌تجربی است که در دو گروه آزمون و شاهد به‌منظور بررسی تأثیر تکنیک آرام‌سازی پیشرونده عضلانی بر فشارخون سالمندان مبتلا به هیپرتانسیون اولیه ساکن در مرکز سالمندان کهریزک در سال ۱۳۸۳ صورت گرفته است. تعداد ۵۵ نفر سالمند هیپرتانسیونی (۲۷ نفر گروه آزمون و ۲۸ نفر گروه شاهد) به روش نمونه‌گیری تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، چک‌لیست ثبت فشارخون و تعداد ضربان نبض و دستگاه فشارسنج و گوشی پزشکی بوده است. برای گروه آزمون تکنیک آرام‌سازی به‌مدت شش هفته و هفته‌ای سه روز، در طی جلسات ۲۰ دقیقه‌ای اجرا می‌شد و میزان فشارخون افراد در هر بار پس از اجرای مداخله، مورد بررسی قرار می‌گرفت و در پایان با گروه شاهد مقایسه می‌گردید. تجزیه و تحلیل آماری از طریق نرم افزار‌آماری SPSS صورت پذیرفت.
یافته‌ها: آزمون آماری من-ویتنی نشان داد فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله اختلاف معنی‌داری باهم نداشته‌اند ( P<۰,۰۵)
نتیجه‌گیری: نتایج نهایی پژوهش نشان می‌دهند که فشارخون سیستول و دیاستول در گروه آزمون کاهش یافته است. با توجه به این نتایج می‌توان گفت که فرضیه پژوهش با عنوان «تکنیک آرام‌سازی باعث کاهش فشارخون در افرادی می‌شود که این تکنیک را تمرین می‌کنند» مورد تأیید قرار می‌گیرد.
