هدف ترس از افتادن یک اختلال عصبی و بسیار شایع در بیماران سکته مغزی است که فرد را در تحرک و فعالیت‌های روزمره زندگی و درنتیجه تعاملات اجتماعی محدود می‌کند. بنابراین غربالگری و تشخیص زودهنگام ترس از افتادن، نقش مهمی در مدیریت توانبخشی مؤثر و کارآمد برای این بیماران دارد. باتوجه‌به اینکه پرسش‌نامه‌هایی که برای ارزیابی ترس از افتادن در بیماران با سکته مغزی وجود دارند، هیچ‌کدام تک سؤالی نیستند، بدین ترتیب مطالعه حاضر به‌منظور طراحی و اعتبارسنجی یک مقیاس تک سؤالی (مقیاس درجه‌بندی ترس از افتادن) برای غربالگری سریع‌تر و مرحله‌به‌مرحله ترس از زمین خوردن در بیماران سکته مغزی انجام شده است. همچنین با‌توجه‌به تأثیر عوامل روانی-اجتماعی مثل اضطراب و افسردگی بر ترس از افتادن در این بیماران، در این مطالعه این عوامل (اضطراب و افسردگی) کنترل شده است.
روش بررسی در این مطالعه مقطعی، ۱۸۰ بیمار با علائم پس از سکته مغزی از کلینیک‌های توانبخشی دولتی و خصوصی تهران شامل بیمارستان رفیده، بیمارستان لقمان، بیمارستان تجریش، کلینیک هستی، کلینیک نظام مافی و کلینیک دانشکده توانبخشی ایران از طریق نمونه‌گیری در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. نمونه‌گیری در میانه آذرماه سال ۱۴۰۰ الی میانه اسفندماه سال ۱۴۰۰ انجام شد. نقطه برش و شاخص‌های اعتبار برای مقیاس درجه‌بندی ترس از افتادن با در نظر گرفتن (مقیاس اثربخشی سقوط‌-بین‌المللی)، به‌عنوان پرسش‌نامه معیار محاسبه شدند.
یافته‌ها براساس تجزیه‌وتحلیل منحنی راک، نقطه برش حاصل برای مقیاس درجه‌بندی ترس از افتادن برابر با ۳ به دست آمد و میزان شاخص ویژگی و حساسیت به‌ترتیب ۳۰/۸۲ و ۶۱/۷۷ شدند. شاخص پیش‌بینی مثبت و شاخص پیش‌بینی منفی به‌ترتیب ۸/۳۲ و ۱/۹۷ شدند.
نتیجه‌گیری مقیاس نک موردی ترس از افتادن دارای سطح مؤثری از دقت تشخیصی است و می‌تواند به‌عنوان یک ابزار سریع برای غربالگری ترس از افتادن استفاده شود. علاوه‌براین، می‌توان از آن برای ارزیابی پروتکل‌های مرحله به مرحله در بیماران سکته مغزی مزمن استفاده کرد.