هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ویژگیهای شخصیتی، راهبردهای مقابله‌ای و سبکهای اسنادی بین بیماران وابسته به مواد افیونی و افراد سالم انجام گرفت.

روش‌بررسی: در این پژوهش مقطعی و مقایسه‌ای ویژگیهای شخصیتی، راهبردهای مقابله‌ای و سبکهای اسنادی 78 بیمار وابسته به مواد افیونی و 80 فرد سالم که با نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند، با استفاده از سه مقیاس ویژگیهای شخصیتی تجدیدنظرشده آیزنک-فرم کوتاه(EPI)، مقیاس سبکهای مقابله(CRI) و پرسشنامه سبکهای اسنادی(ASQ) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. جهت تحلیل داده‌ها از آزمونهای آماری تی‌مستقل و رگرسیون لُجستیک استفاده شد.

یافته‌ها: بین دو گروه سالم و بیمار در تمامی زیر مقیاس های راهبردهای مقابله‌ای و ویژگی شخصیتی(به‌جز دروغگویی) و سبکهای اسنادی برای رویداهای منفی تفاوت معنادار وجود داشت (p<0/001). و نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که همه متغیرهای فوق قادرند به‌نحو معناداری تفکیک افراد به گروههای بیمار و سالم را پیش بینی کنند (p<0/001).

نتیجه‌گیری: بیماران وابسته به مواد افیونی در هنگام بروز مشکل از راهبردهای حل مسئله، جلب حمایت اجتماعی و ارزیابی شناختی کمتر و از راهبردهای مقابله‌ایِ مهار جسمانی و مهار هیجانی بیشتر از افراد سالم استفاده می‌کنند. همچنین بیماران وابسته به مواد به ‌لحاظ روان‌نژندی‌گرایی، روان‌پریشی‌گرایی و درونگرایی بالاتر بوده و نسبت به رویدادهای منفی سبکهای اسنادی بدبینانه‌تری داشتند. از سوی دیگر آشکار شد که برخی از ابعاد ویژگیهای شخصیتی، راهبردهای مقابله‌ای و سبکهای اسنادی به نحو قابل‌توجهی قادرند افراد سالم را از بیماران وابسته به مواد افیونی متمایز سازند.